Η εισαγωγή με το έτσι θέλω της χώρας στην τρόικα, τι είναι αν όχι βία. Η παράνομη περικοπή μισθών και συντάξεων των 700 και 800€ το μήνα, τι είναι αν όχι βία. Τα νοσοκομεία που δεν έχουν πλέον τα απαραίτητα ώστε να περιθάλψουν αξιοπρεπώς τους ανθρώπους, τι είναι αν όχι βία.
Η κατατρομοκράτηση των πολιτών και τα ψευδοδιλλήματα του στυλ μνημόνιο ή πτώχευση, μέσω ΜΜΕ εδώ και τρία χρόνια, τι είναι αν όχι βία. Οι εικόνες των ΜΑΤ της κυβέρνησης να τσακίζουν κεφάλια γερόντων, γυναικών και αθώων πολιτών, τι είναι αν όχι βία. Οι πέτρες και τα απαγορευμένα χημικά μέσα σε στοές και ιατρεία, τι είναι αν όχι βία.
Η καθημερινή φρίκη 10 εκ. Ελλήνων που με απεγνωσμένο βλέμμα, ψάχνουν για ένα μέλλον που δεν φαίνεται πουθενά, τι είναι αν όχι βία. Η πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων με αμοιβές του ο, τι προαιρείστε, του συνταξιοδοτικού των 40 ετών εργασίας, οι χιλιάδες απολύσεις μέσα σε έναν χρόνο, οι αυτοκτονίες ανθρώπων σε απόγνωση, το ξεδιάντροπο ξεπούλημα της χώρας και των πλουτοπαραγωγικών της πηγών ... όλα αυτά τι στον κερατά είναι αν όχι βία.
Προσωπικά, έχω εμπιστοσύνη στον έλληνα που έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και σε κανέναν άλλον. Ή θα ξυπνήσουμε τώρα μια για πάντα ή μια για πάντα τώρα θα χαθούμε.
Γράφει ο Ελ. Σκοπευτής
Σχολιάστε:
