Η Ελλάδα έχασε μέσα σε 10 χρόνια περισσότερο από ένα εκατομμύριο Έλληνες!!. Αυτά τα απογοητευτικά αποτελέσματα δείχνει η πρόσφατη δημογραφική επίσημη απογραφή που ανακοίνωσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).Συγκεκριμένα το 2009 είχαν καταμετρηθεί 11.282.571 άτομα ενώ 2001 (9 χρόνια μετά) καταμετρήθηκαν μόλις 10.964.020 άτομα. Ακόμη διαφαίνεται ότι ο ρυθμός μείωσης του πληθυσμού έχει ενταθεί κατακόρυφα τα τελευταία δύο χρόνια και επιπλέον υπολογίζεται ότι στα τέλη της δεκαετίας θα έχουμε συρρικνωθεί σε έναν πληθυσμό της τάξεως των 8 εκατομμυρίων ψυχών!
Αυτά είναι τα αποτελέσματα του διωγμού της Ελληνικής Οικογένειας!. Να θυμηθούμε τα πρόσφατα εξοντωτικά φορολογικά μέτρα εναντίων των οικογενειών και μάλιστα των πολυτέκνων. Να θυμηθούμε τα ανάλγητα μέτρα του 2010, όπου η τότε γνωστή υπουργός Παιδείας κατάργησε τις μετεγγραφές των φοιτητών και έστειλε στον καιάδα όσες οικογένειες αδυνατούσαν να στηρίξουν 2 ή 3 σπίτια ταυτόχρονα.
Ιδιαίτερα οι πολύτεκνες οικογένειες παλεύουν σήμερα με πενιχρά μέσα να σταθούν κυριολεκτικά στα πόδια τους. Την ίδια ώρα οι εθνοκτόνες πολιτικές που εφαρμόζονται διευκολύνουν τις παράκτιες εταιρείες να πολλαπλασιάζονται και δεν ξεχνούμε ότι οι βουλευτές πριν από μόλις ένα χρόνο διεκδικούσαν 270.000 ευρώ αναδρομικά, έκαστος. Με τις πολιτικές αυτές, η ζωή των νέων ανθρώπων αγνοείται και στέλνονται στην ανεργία. Έτσι νέες οικογένειες δεν σχηματίζονται, ενώ οι υπάρχουσες οδηγούνται σε απόγνωση και αφανισμό. Μαρασμός ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας είναι πια γεγονός. Και ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν, οι ΜΚΟ πολλαπλασιάζονται σαν μανιτάρια.
Το Δημογραφικό δεν είναι ένα απλό πρόβλημα και δεν μπορεί να λυθεί με εισαγωγή μεταναστών όπως μερικοί ‘εξυπνάκηδες’ εύκολα και απερίσκεπτα ισχυρίζονται. Και αυτό διότι αυτή η λύση, δημιουργεί νέα προβλήματα που αρχικά δεν υπήρχαν. Και μπορεί κανείς να δει προς στιγμήν ενδεχομένως μερικούς οικονομικούς δείκτες να βελτιώνονται, σε λίγο όμως το κόστος της εξυπηρέτησης των ιδιαίτερων αναγκών των μεταναστών θα είναι αθροιστικά πολύ μεγαλύτερο. Στην όλη κατάσταση δεν υπολογίζουμε και τα μη μετρήσιμα μεγέθη, όπως είναι πχ η συνοχή της κοινωνίας ή η ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ζούμε ημέρες παρακμής. Ζούμε ήδη σε καθεστώς ξένης επιτήρησης. Η πείνα και η εξαθλίωση βρίσκεται πλέον στο κατώφλι μας. Τέτοια κατάντια!.
Σχολιάστε:
