Γράφει ο Παναγιώτης Γ. Γεωργόπουλος
Ταξίαρχος Πολεμικής Αεροπορίας ε.α.
Ταξίαρχος Πολεμικής Αεροπορίας ε.α.
Ζούμε σε μια χώρα, όπου εδώ και πάρα πολλά χρόνια οι ίδιοι πολιτικοί, μας συμπεριφέρονται ως να είμαστε ιδιοκτησία τους. Δε μας κάνει εντύπωση πως οι πολιτικοί που μας κυβερνούσαν προδικτατορικά, ήρθαν αμέσως μετά για να μας σώσουν; Οι ίδιοι πολιτικοί που πιάστηκαν στον ύπνο, ήρθαν μετά για να μας «ξυπνήσουν;» Να μας χωρίσουν σε πράσινα και μπλε καφενεία, για να μας ελέγχουν και να κάνει ο καθένας το παιχνίδι του.
Που υπόσχονταν, ο λαός στην εξουσία, πετώντας του ένα ξεροκόμματο χωρίς όμως ο λαός να ανέβει ποτέ στην εξουσία, πάντα παρίας. Που γέμισαν το Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ με υπεράριθμους υπαλλήλους, προκειμένου να εξασφαλίζουν ψήφους και τώρα τους πετάνε στο δρόμο. Που έβγαζαν τον κόσμο στους δρόμους φωνάζοντας «έξω οι βάσεις του θανάτου», ενώ υπέγραφαν από πίσω συμφωνίες παραμονής και τις βάφτιζαν συμφωνίες αποχώρησης και ο λαός υπέκυπτε συνεχώς. Που συνεχίζουν ακόμα και τώρα να προκαλούν, βρίζοντας χυδαία τους πολίτες;
Που οι εργατοπατέρες ζητούσαν την ψήφο των εργαζομένων με την υπόσχεση ότι, θα υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους στην βουλή και στη συνέχεια ήταν οι ίδιοι, που τα καταπατούσαν για να έχουν την κομματική εύνοια; Τελευταίο και ποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο κ. Κουτρουμάνης, ο πρώην συνδικαλιστής, αμείλικτος διώκτης των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά εκεί στην καρέκλα του, Υπουργοί να είναι και δεν τους νοιάζει τίποτα. Όταν οι συνδικαλιστές με την ανοχή του κράτους έκλειναν εργοστάσια και έδιωχναν επιχειρήσεις από την Ελλάδα.
Χρησιμοποιούν το στρατό για αύξηση της εκλογικής τους πελατείας, μειώνουν τη θητεία χωρίς μελέτη όποτε τους έρθει, κλείνουν τις Μονάδες επειδή έτσι τους αρέσει και μοιράζουν άδειες όποτε θέλουν. Οι στρατιωτικές ηγεσίες είναι υποχείριά τους, χωρίς καθορισμένη θητεία, για να μπορεί ο κάθε υπουργός επειδή ξύπνησε στραβά το πρωί να τους ανακοινώνει «Κύριοι τέλος», χωρίς να νοιάζεται για το αποτέλεσμα της πράξης του. Το μοναδικό κράτος στον κόσμο που αγοράζει οπλικά συστήματα (αεροπλάνα, πλοία κλπ), με ανάθεση και όχι με διεθνή διαγωνισμό, όπως κάνουν όλα τα άλλα, σας θυμίζω μόνο την «αγορά του αιώνα». Που μοιράζουν τα ακίνητα και τα στρατόπεδα των ΕΔ σε Δήμους και Κοινότητες χωρίς καμία διαδικασία προκειμένου να αυξήσουν την εκλογική τους πελατεία.
Ένα πολιτικό σύστημα, που έμαθε τον λαό, να ανέχεται την διαφθορά στην καθημερινότητα του και να υποκύπτει σ’αυτήν, με τα φακελάκια, να ακούει ότι κρατικά χρήματα πηγαίνουν σε τσέπες και να του φαίνεται φυσιολογικό, να βλέπει έργα να μην τελειώνουν και να στοιχίζουν τέσσερις φορές παραπάνω από το κανονικό.
Ένα πολιτικό σύστημα, που έδιωξε στο εξωτερικό ή έκλεισε ότι παραγωγικό υπήρχε, που έβγαλε τον κόσμο στους δρόμους να πανηγυρίσει για την ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, που ήταν απλά μια ακόμα δικαιολογία για να βάλλουν στην τσέπη οι εργολάβοι και οι προμηθευτές εκατομμύρια, ενώ από την λεγόμενη «προίκα» τους δεν έχει απομείνει τίποτα, μόνο ερειπωμένα, καταρρέοντα κτίρια και εγκαταστάσεις. Που είπε ότι θα μπούμε στο ευρώ για να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας και αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται στη μέγιστη ανασφάλεια.
Για ποιο πολιτικό σύστημα μιλάμε; Που δεν κοίταξε ποτέ το καλό της Ελλάδας και των πολιτών της, που την κατάντησαν ανυπόληπτη σε διεθνές επίπεδο και με δουλοπρέπεια σύρεται πίσω από αποφάσεις άλλων (Αμερικανών και Ευρωπαίων). Που έδωσαν περισσότερα δικαιώματα στον λαθρομετανάστη από ότι στον Έλληνα? Που ξέχασαν το θέμα Μακεδονία. Ένα πολιτικό σύστημα αποχαυνωμένο που κοιτάζει μόνο τα μικροκομματικά του οφέλη και τη σωτηρία του.
Ένα πολιτικό σύστημα που ξέρει όμως να μεταλλάσσεται, εκεί που πιστέψαμε ότι καταρρέει, τι έκανε; Έβγαλε από το προσκήνιο τον πρωταγωνιστή, που μας έφερε σ’αυτή την κατάσταση, για να ξεχαστούν τα εγκλήματά του εις βάρος της χώρας, ώστε αργότερα να μπορεί να τον επαναφέρει, απαλλαγμένο «από τις αμαρτίες» του και να τον ξαναχρησιμοποιήσει, θεωρώντας ότι οι Έλληνες έχουν μνήμη χρυσόψαρου.
Ανακάλυψαν για άλλη μια φορά, την απειλή από τα περίφημα χουντικά «σταγονίδια», ώστε να πλασαριστεί η αναγκαιότητα της εκτροπής του πολιτεύματος, με την ονομασία κυβέρνηση Παπαδήμου. Για ποια χούντα μιλάτε; Τη δική σας; Ποια χούντα θα τολμούσε να πάρει τέτοια μέτρα; Απλά σήμερα που έχουμε «δημοκρατία», όλες οι παρανομίες, οι αυθαιρεσίες και οι αντισυνταγματικές πράξεις του πολιτικού συστήματος, νομιμοποιούνται δια μέσου της Βουλής.
Στη θέση του απαλλαγέντος, επέβαλλε έναν άλλο, ο οποίος με την κατάλληλη προπαγάνδα και την βοήθεια των γνωστών λαγών του πολιτικού συστήματος, (εάν δεν βάλλουν τον Παπαδήμο πρωθυπουργό νομίζω ότι δημιουργούν τεράστια προβλήματα στη χώρα!!), έγινε δεκτός από το λαό ως εθνοσωτήρας, ενώ είναι μέρος και δημιουργός του προβλήματος, όμως συνεχίζει ως επικεφαλής της ίδιας κυβέρνησης, με μερικές αλλαγές από άλλα κόμματα (τα οποία κατά δήλωσή τους δεν συγκυβερνούν), για να εφαρμόσει την προαποφασισμένη ίδια οικονομική πολιτική, ψηφίζοντας τον ίδιο προαποφασισμένο προϋπολογισμό (με μεγάλη πλειοψηφία) ώστε να αλωθεί για άλλη μια φορά ο λαός. Να πιστέψει ότι όλοι μαζί κάνουν τα πάντα, για να τον σώσουν. Ότι ρίχνουν τους κομματικούς τους δογματισμούς για μας, για το καλό μας, ότι θυσιάζονται για να πάρουμε την 6η, την 7η, την 8η κλπ δόσεις. Πως γίνεται οι μεγάλες αντιθέσεις μεταξύ των κομμάτων να έχουν εξαληφθεί;
Την ονόμασαν κυβέρνηση ειδικού σκοπού (και περιορισμένου χρόνου), για να σώσει τάχα την χώρα από την χρεωκοπία, αλλά ο Υπουργός Επικρατείας Γ. Σταυρόπουλος δηλώνει, «η κυβέρνηση Παπαδήµου, δεν είναι ειδικού σκοπού και πως οποιαδήποτε άλλη λύση για τον σχηματισμό κυβέρνησης, θα ήταν συνταγματικά προβληματική» (ενώ τώρα είναι μια χαρά), άλλο και τούτο, ποιος κοροϊδεύει ποιόν, το θύμα πάλι ο λαός και συνεχίζει «τον Πρωθυπουργό τον γνωρίζω από παλιά. Είναι γνήσιος δημοκράτης. Τα επί μέρους συμφέροντα, απ’ όπου κι αν εκπορεύονται, πρέπει τώρα να υποχωρήσουν και η διχόνοια επίσης».
Προσέξτε, μας λέει ότι, αυτός είναι ο άνθρωπός σας, μην αντιδράτε στις αποφάσεις, υπακούστε, τώρα μπορείτε να κοιμηθείτε ήσυχοι, Και για ποια συμφέροντα μιλάει; Αυτά που καλύπτουν οι ίδιοι; Όταν η Ελβετία είναι πρόθυμη να συνεργαστεί, η Ελλάδα δεν ζητά έρευνα για τα διαφυγόντα κεφάλαια των Ελλήνων, σύμφωνα με δηλώσεις του ελληνοελβετού βουλευτή Ιωσήφ Ζησιάδη. Οι υπόψη καταθέσεις (156 δις ευρώ), υπολογίζεται ότι μπορούν να αποδώσουν μόνο από τους φόρους των τόκων, πάνω από 100.000.000 ευρώ ετησίως και πολλά δισεκατομμύρια αναδρομικά από το 2005, που προτείνουν συνεργασία οι ελβετικές αρχές! Και οι κυβερνήσεις μας δεν πάνε, γιατί; Μήπως επειδή όπως λέγεται έχουν και οι έλληνες βουλευτές καταθέσεις εκεί;
Να συνεχίσουμε με τον Δ. Αβραμόπουλο «Η κυβέρνηση είναι συνταγματική, δεν έχει υπηρεσιακό χαρακτήρα, άρα μπορεί ακόμα και να εισηγείται νομοθετήματα. Εγώ είμαι μέλος της κυβέρνησης. Και η κυβέρνηση δεν είναι ούτε της Ν.Δ., ούτε του ΠΑΣΟΚ, ούτε του ΛΑΟΣ είναι κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας και συνεννόησης. Είναι το μήνυμα των καιρών. Έχουν αλλάξει τα πράγματα. Οι σκληροπυρηνικές κομματικές επιλογές έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις»
Τώρα τι γίνεται; Έχουν αλλάξει τα πράγματα λένε, δεν χρειάζονται πια εκλογές, εμείς είμαστε εδώ. Έχουν δίκιο, ως κανονική κυβέρνηση, μπορεί να συνεχίσει ως τις 04-10-2013, για να φύγει, ή θα πρέπει να παραιτηθεί, ή κάποιο κόμμα να καταθέσει πρόταση μομφής και να πάρει λιγότερες από 150 ψήφους. Και ποιος μου λέει εμένα ότι δεν υπάρχει συμφωνία κάτω από το τραπέζι, ώστε να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, ως η μόνη λύση για τη σωτηρία της χώρας; Ο λαός είναι έτοιμος να χάψει και αυτό το παραμύθι.
Δε θα ψηφίζουμε πια, με την αιτιολογία ότι, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν υπάρχουν πλέον αυτοδύναμες κυβερνήσεις, οπότε γιατί να κουραζόμαστε να ψηφίζουμε; μας έχουν έτοιμη την κυβέρνηση, αλλά γιατί όμως σπεύδουν να προκαταλάβουν την ετυμηγορία του ελληνικού λαού; Ας σταματήσουν να τον ταΐζουν κουτόχορτο. Ο κόσμος έχει αντιληφθεί τι παίζεται;
Αυτά που γράφω μπορεί να έχουν ξαναγραφτεί, δεν διεκδικώ δάφνες αρθρογράφου, απλά γράφω πάντα αυτό που αισθάνομαι ότι με πνίγει, δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν τόσα που θανατώνουν την Ελλάδα, να έχουμε μια εγκάθετη κυβέρνηση και να καθόμαστε άπραγοι βλέποντας τους πολιτικούς να μας οδηγούν στην οικονομική εξαθλίωση, το μέλλον της Ελλάδας σε παγόβουνο, τα οράματα της νεολαίας στο πουθενά, χάνουμε τα κεκτημένα, χάνεται η δημοκρατία, ζούμε μια ανθρωπιστική καταστροφή και ταυτόχρονα ξεπουλιέται η εθνική μας περιουσία, το υπέδαφός μας, παραχωρούνται κυριαρχικά μας δικαιώματα, και μείς περιμένουμε το μοιραίο που δεν ξέρουμε ακόμα ποιο θα είναι. Δεν υπάρχει μέσα μας θυμός, αγανάκτηση, φιλότιμο;
Μήπως πρέπει να εμφανιστεί ένας νέος Ρήγας Φεραίος, να μας αφυπνίσει και να μας ξεσηκώσει, με ένα «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή;»
Που υπόσχονταν, ο λαός στην εξουσία, πετώντας του ένα ξεροκόμματο χωρίς όμως ο λαός να ανέβει ποτέ στην εξουσία, πάντα παρίας. Που γέμισαν το Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ με υπεράριθμους υπαλλήλους, προκειμένου να εξασφαλίζουν ψήφους και τώρα τους πετάνε στο δρόμο. Που έβγαζαν τον κόσμο στους δρόμους φωνάζοντας «έξω οι βάσεις του θανάτου», ενώ υπέγραφαν από πίσω συμφωνίες παραμονής και τις βάφτιζαν συμφωνίες αποχώρησης και ο λαός υπέκυπτε συνεχώς. Που συνεχίζουν ακόμα και τώρα να προκαλούν, βρίζοντας χυδαία τους πολίτες;
Που οι εργατοπατέρες ζητούσαν την ψήφο των εργαζομένων με την υπόσχεση ότι, θα υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους στην βουλή και στη συνέχεια ήταν οι ίδιοι, που τα καταπατούσαν για να έχουν την κομματική εύνοια; Τελευταίο και ποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο κ. Κουτρουμάνης, ο πρώην συνδικαλιστής, αμείλικτος διώκτης των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά εκεί στην καρέκλα του, Υπουργοί να είναι και δεν τους νοιάζει τίποτα. Όταν οι συνδικαλιστές με την ανοχή του κράτους έκλειναν εργοστάσια και έδιωχναν επιχειρήσεις από την Ελλάδα.
Χρησιμοποιούν το στρατό για αύξηση της εκλογικής τους πελατείας, μειώνουν τη θητεία χωρίς μελέτη όποτε τους έρθει, κλείνουν τις Μονάδες επειδή έτσι τους αρέσει και μοιράζουν άδειες όποτε θέλουν. Οι στρατιωτικές ηγεσίες είναι υποχείριά τους, χωρίς καθορισμένη θητεία, για να μπορεί ο κάθε υπουργός επειδή ξύπνησε στραβά το πρωί να τους ανακοινώνει «Κύριοι τέλος», χωρίς να νοιάζεται για το αποτέλεσμα της πράξης του. Το μοναδικό κράτος στον κόσμο που αγοράζει οπλικά συστήματα (αεροπλάνα, πλοία κλπ), με ανάθεση και όχι με διεθνή διαγωνισμό, όπως κάνουν όλα τα άλλα, σας θυμίζω μόνο την «αγορά του αιώνα». Που μοιράζουν τα ακίνητα και τα στρατόπεδα των ΕΔ σε Δήμους και Κοινότητες χωρίς καμία διαδικασία προκειμένου να αυξήσουν την εκλογική τους πελατεία.
Ένα πολιτικό σύστημα, που έμαθε τον λαό, να ανέχεται την διαφθορά στην καθημερινότητα του και να υποκύπτει σ’αυτήν, με τα φακελάκια, να ακούει ότι κρατικά χρήματα πηγαίνουν σε τσέπες και να του φαίνεται φυσιολογικό, να βλέπει έργα να μην τελειώνουν και να στοιχίζουν τέσσερις φορές παραπάνω από το κανονικό.
Ένα πολιτικό σύστημα, που έδιωξε στο εξωτερικό ή έκλεισε ότι παραγωγικό υπήρχε, που έβγαλε τον κόσμο στους δρόμους να πανηγυρίσει για την ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, που ήταν απλά μια ακόμα δικαιολογία για να βάλλουν στην τσέπη οι εργολάβοι και οι προμηθευτές εκατομμύρια, ενώ από την λεγόμενη «προίκα» τους δεν έχει απομείνει τίποτα, μόνο ερειπωμένα, καταρρέοντα κτίρια και εγκαταστάσεις. Που είπε ότι θα μπούμε στο ευρώ για να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας και αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται στη μέγιστη ανασφάλεια.
Για ποιο πολιτικό σύστημα μιλάμε; Που δεν κοίταξε ποτέ το καλό της Ελλάδας και των πολιτών της, που την κατάντησαν ανυπόληπτη σε διεθνές επίπεδο και με δουλοπρέπεια σύρεται πίσω από αποφάσεις άλλων (Αμερικανών και Ευρωπαίων). Που έδωσαν περισσότερα δικαιώματα στον λαθρομετανάστη από ότι στον Έλληνα? Που ξέχασαν το θέμα Μακεδονία. Ένα πολιτικό σύστημα αποχαυνωμένο που κοιτάζει μόνο τα μικροκομματικά του οφέλη και τη σωτηρία του.
Ένα πολιτικό σύστημα που ξέρει όμως να μεταλλάσσεται, εκεί που πιστέψαμε ότι καταρρέει, τι έκανε; Έβγαλε από το προσκήνιο τον πρωταγωνιστή, που μας έφερε σ’αυτή την κατάσταση, για να ξεχαστούν τα εγκλήματά του εις βάρος της χώρας, ώστε αργότερα να μπορεί να τον επαναφέρει, απαλλαγμένο «από τις αμαρτίες» του και να τον ξαναχρησιμοποιήσει, θεωρώντας ότι οι Έλληνες έχουν μνήμη χρυσόψαρου.
Ανακάλυψαν για άλλη μια φορά, την απειλή από τα περίφημα χουντικά «σταγονίδια», ώστε να πλασαριστεί η αναγκαιότητα της εκτροπής του πολιτεύματος, με την ονομασία κυβέρνηση Παπαδήμου. Για ποια χούντα μιλάτε; Τη δική σας; Ποια χούντα θα τολμούσε να πάρει τέτοια μέτρα; Απλά σήμερα που έχουμε «δημοκρατία», όλες οι παρανομίες, οι αυθαιρεσίες και οι αντισυνταγματικές πράξεις του πολιτικού συστήματος, νομιμοποιούνται δια μέσου της Βουλής.
Στη θέση του απαλλαγέντος, επέβαλλε έναν άλλο, ο οποίος με την κατάλληλη προπαγάνδα και την βοήθεια των γνωστών λαγών του πολιτικού συστήματος, (εάν δεν βάλλουν τον Παπαδήμο πρωθυπουργό νομίζω ότι δημιουργούν τεράστια προβλήματα στη χώρα!!), έγινε δεκτός από το λαό ως εθνοσωτήρας, ενώ είναι μέρος και δημιουργός του προβλήματος, όμως συνεχίζει ως επικεφαλής της ίδιας κυβέρνησης, με μερικές αλλαγές από άλλα κόμματα (τα οποία κατά δήλωσή τους δεν συγκυβερνούν), για να εφαρμόσει την προαποφασισμένη ίδια οικονομική πολιτική, ψηφίζοντας τον ίδιο προαποφασισμένο προϋπολογισμό (με μεγάλη πλειοψηφία) ώστε να αλωθεί για άλλη μια φορά ο λαός. Να πιστέψει ότι όλοι μαζί κάνουν τα πάντα, για να τον σώσουν. Ότι ρίχνουν τους κομματικούς τους δογματισμούς για μας, για το καλό μας, ότι θυσιάζονται για να πάρουμε την 6η, την 7η, την 8η κλπ δόσεις. Πως γίνεται οι μεγάλες αντιθέσεις μεταξύ των κομμάτων να έχουν εξαληφθεί;
Την ονόμασαν κυβέρνηση ειδικού σκοπού (και περιορισμένου χρόνου), για να σώσει τάχα την χώρα από την χρεωκοπία, αλλά ο Υπουργός Επικρατείας Γ. Σταυρόπουλος δηλώνει, «η κυβέρνηση Παπαδήµου, δεν είναι ειδικού σκοπού και πως οποιαδήποτε άλλη λύση για τον σχηματισμό κυβέρνησης, θα ήταν συνταγματικά προβληματική» (ενώ τώρα είναι μια χαρά), άλλο και τούτο, ποιος κοροϊδεύει ποιόν, το θύμα πάλι ο λαός και συνεχίζει «τον Πρωθυπουργό τον γνωρίζω από παλιά. Είναι γνήσιος δημοκράτης. Τα επί μέρους συμφέροντα, απ’ όπου κι αν εκπορεύονται, πρέπει τώρα να υποχωρήσουν και η διχόνοια επίσης».
Προσέξτε, μας λέει ότι, αυτός είναι ο άνθρωπός σας, μην αντιδράτε στις αποφάσεις, υπακούστε, τώρα μπορείτε να κοιμηθείτε ήσυχοι, Και για ποια συμφέροντα μιλάει; Αυτά που καλύπτουν οι ίδιοι; Όταν η Ελβετία είναι πρόθυμη να συνεργαστεί, η Ελλάδα δεν ζητά έρευνα για τα διαφυγόντα κεφάλαια των Ελλήνων, σύμφωνα με δηλώσεις του ελληνοελβετού βουλευτή Ιωσήφ Ζησιάδη. Οι υπόψη καταθέσεις (156 δις ευρώ), υπολογίζεται ότι μπορούν να αποδώσουν μόνο από τους φόρους των τόκων, πάνω από 100.000.000 ευρώ ετησίως και πολλά δισεκατομμύρια αναδρομικά από το 2005, που προτείνουν συνεργασία οι ελβετικές αρχές! Και οι κυβερνήσεις μας δεν πάνε, γιατί; Μήπως επειδή όπως λέγεται έχουν και οι έλληνες βουλευτές καταθέσεις εκεί;
Να συνεχίσουμε με τον Δ. Αβραμόπουλο «Η κυβέρνηση είναι συνταγματική, δεν έχει υπηρεσιακό χαρακτήρα, άρα μπορεί ακόμα και να εισηγείται νομοθετήματα. Εγώ είμαι μέλος της κυβέρνησης. Και η κυβέρνηση δεν είναι ούτε της Ν.Δ., ούτε του ΠΑΣΟΚ, ούτε του ΛΑΟΣ είναι κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας και συνεννόησης. Είναι το μήνυμα των καιρών. Έχουν αλλάξει τα πράγματα. Οι σκληροπυρηνικές κομματικές επιλογές έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις»
Τώρα τι γίνεται; Έχουν αλλάξει τα πράγματα λένε, δεν χρειάζονται πια εκλογές, εμείς είμαστε εδώ. Έχουν δίκιο, ως κανονική κυβέρνηση, μπορεί να συνεχίσει ως τις 04-10-2013, για να φύγει, ή θα πρέπει να παραιτηθεί, ή κάποιο κόμμα να καταθέσει πρόταση μομφής και να πάρει λιγότερες από 150 ψήφους. Και ποιος μου λέει εμένα ότι δεν υπάρχει συμφωνία κάτω από το τραπέζι, ώστε να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, ως η μόνη λύση για τη σωτηρία της χώρας; Ο λαός είναι έτοιμος να χάψει και αυτό το παραμύθι.
Δε θα ψηφίζουμε πια, με την αιτιολογία ότι, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν υπάρχουν πλέον αυτοδύναμες κυβερνήσεις, οπότε γιατί να κουραζόμαστε να ψηφίζουμε; μας έχουν έτοιμη την κυβέρνηση, αλλά γιατί όμως σπεύδουν να προκαταλάβουν την ετυμηγορία του ελληνικού λαού; Ας σταματήσουν να τον ταΐζουν κουτόχορτο. Ο κόσμος έχει αντιληφθεί τι παίζεται;
Αυτά που γράφω μπορεί να έχουν ξαναγραφτεί, δεν διεκδικώ δάφνες αρθρογράφου, απλά γράφω πάντα αυτό που αισθάνομαι ότι με πνίγει, δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν τόσα που θανατώνουν την Ελλάδα, να έχουμε μια εγκάθετη κυβέρνηση και να καθόμαστε άπραγοι βλέποντας τους πολιτικούς να μας οδηγούν στην οικονομική εξαθλίωση, το μέλλον της Ελλάδας σε παγόβουνο, τα οράματα της νεολαίας στο πουθενά, χάνουμε τα κεκτημένα, χάνεται η δημοκρατία, ζούμε μια ανθρωπιστική καταστροφή και ταυτόχρονα ξεπουλιέται η εθνική μας περιουσία, το υπέδαφός μας, παραχωρούνται κυριαρχικά μας δικαιώματα, και μείς περιμένουμε το μοιραίο που δεν ξέρουμε ακόμα ποιο θα είναι. Δεν υπάρχει μέσα μας θυμός, αγανάκτηση, φιλότιμο;
Μήπως πρέπει να εμφανιστεί ένας νέος Ρήγας Φεραίος, να μας αφυπνίσει και να μας ξεσηκώσει, με ένα «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή;»
Σχολιάστε:
