Clock & Translate

12 Μαρτίου 2013

Συγκλονιστικό! “Έφαγαν” τον Χριστόδουλο;


Του ΠΑΡΙ ΚΟΥΡΤΖΙΔΗ. Χαμογελούσε κι έλαμπε το πρόσωπό του. Οργιζόταν με το άδικο και έτρεμε η γη. Κήρυσσε και άφηνε άφωνο το ποίμνιο. Έγραφε και προκαλούσε ταραχή. Δάκρυζε και σκορπούσε ρίγη συγκίνησης. 

Ο Χριστόδουλος υπήρξε αναμφισβήτητα ένας μεγάλος και σύγχρονος πνευματικός, θρησκευτικός ηγέτης, για τον οποίο εχθροί και φίλοι έλεγαν ότι θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν πολιτικός. Κι αυτό πολλούς, δικαίως ή αδίκως, τους τρόμαζε. Μετά από ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή Νίκου Νικολόπουλου, σχετικά με την κοίμηση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλου, έγινε γνωστό ότι δεν υπήρξε ποτέ ιατροδικαστική γνωμάτευση. Την εποχή εκείνη είχε δοθεί πλασματικά η εντύπωση ότι είχε γίνει, καθώς μετά τον θάνατο μετέβη στην οικία του μακαριστού γνωστός ιατροδικαστής, ο οποίος όμως αποχωρώντας δεν έκανε δηλώσεις. 

Πέντε χρόνια μετά, το έγγραφο του προϊσταμένου της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, για το περιεχόμενο του οποίου ενημέρωσε εγγράφως τη Βουλή ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αντώνης Ρουπακιώτης, αποκαλύπτει πως δεν υπήρξε διενέργεια ιατροδικαστικής εξέτασης. Το «Π» είναι σε θέση να γνωρίζει ότι το θέμα που άνοιξε με τη σχετική ερώτηση ο Ν. Νικολόπουλος δεν είναι τυχαίο. Το πάλαι ποτέ στενό περιβάλλον του μακαριστού ουδέποτε έπαψε να αμφιβάλλει –και ας μην το έχει διατυπώσει μέχρι τώρα δημόσια– ως προς τα πραγματικά αίτια του θανάτου του Χριστόδουλου, αλλά και για το αν μπορούσε να αποτραπεί ο θάνατός του, αντί να επιδεινωθεί η κατάσταση της υγείας του. 

Πολλοί στενοί του άνθρωποι, όπως ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος, αναρωτιούνται «πώς γίνεται στην εποχή που θριαμβεύει η τηλεϊατρική και που οι εξετάσεις στέλνονται μέσω Διαδικτύου, ο μακαριστός να διαβεβαιώθηκε ότι μόνο στις ΗΠΑ μπορεί να βρει γιατρειά και τελικά, όταν πήγε, απλώς να τον άνοιξαν και να τον έκλεισαν… Γιατί έπρεπε να πάει στην Αμερική;». Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του «Π», το θέμα αυτό δεν έκλεισε μετά από την επίσημη απάντηση, αλλά μόλις άνοιξε. Όπως λένε οι ίδιες πηγές, στο φως της δημοσιότητας θα έρθουν πολλές και «καυτές» αποκαλύψεις, που σχετίζονται τόσο με την «πολιτική κατολίσθηση» του Κ. Καραμανλή λίγο καιρό αργότερα, όσο και με τη «θυελλώδη άνοδο» του Γ. Παπανδρέου, αλλά και με ό,τι ακολούθησε σχετικά με την οικονομική κρίση, τους δανειστές, τα μνημόνια και τον εθνικό και ορυκτό πλούτο. Θεωρίες συνωμοσίας ή αποκαλυπτικές αλήθειες; Πού, γιατί και από τι πέθανε ο Τσάβες; Κι ενώ στην Ελλάδα μόλις που φαίνεται να έχουν ξεκινήσει οι «θεωρίες συνωμοσίας» –ή αν θέλετε οι αποκαλυπτικές αλήθειες– σχετικά με τα πραγματικά αίτια του θανάτου του Χριστόδουλου, στη Βενεζουέλα ήδη οργιάζουν για τον Ούγκο Τσάβες. 

Το ερώτημα που τίθεται είναι από τι πέθανε τελικά και πότε; Πέθανε από καρκίνο ή κάποιος βρίσκεται πίσω από τον θάνατό του; Πέθανε την Τρίτη, ή ήταν νεκρός εδώ και εβδομάδες; Πολλοί είναι αυτοί που βλέπουν πίσω από τον καρκίνο του Τσάβες κάτι ύποπτο. Σύμφωνα, άλλωστε, με τον αντιπρόεδρο Μαντούρο, η ασθένεια του προέδρου Τσάβες οφείλεται σε «επίθεση» του εχθρού. 

Σε αυτό το μήκος κύματος, όμως, κινούνται και πολλοί άλλοι, οι οποίοι υιοθετούν την άποψη ότι ο καρκίνος «εμποτίστηκε» στον Τσάβες από τους Αμερικανούς, ενώ άλλοι μιλούν –και μάλιστα ξεκάθαρα– για δηλητηρίαση. Βασίζουν, δε, τις κατηγορίες τους στα συχνά περιστατικά εμφάνισης καρκίνου στους προέδρους της Λατινικής Αμερικής, από τον πρώην πρόεδρο της Παραγουάης Φερνάντο Λούγο, που διαγνώστηκε με καρκίνο στους λεμφαδένες, την πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ, από την οποία αφαιρέθηκε λέμφωμα, τον πρώην πρόεδρο της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα, ο οποίος διαγνώστηκε με καρκίνο του λάρυγγα, μέχρι και τον πρόεδρο της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος, που έπασχε από καρκίνο του προστάτη. 

Ο Τσάβες, άλλωστε, το 2011 είχε κατηγορήσει ανοιχτά τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι είναι πιθανό να έχουν αναπτύξει «μια τεχνολογία, που μπορεί να προσβάλει με καρκίνο» τους ανθρώπους. Την ίδια στιγμή, ανοιχτό παραμένει και το πού πέθανε. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο «κομαντάντε» δεν πέθανε στη Βενεζουέλα, αλλά στην Κούβα. Παρότι λέγεται πως νοσηλευόταν σε στρατιωτικό νοσοκομείο στο Καράκας, οι συνωμοσιολόγοι υποστηρίζουν πως άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Κούβας, όπου εισήχθη εσπευσμένα την περασμένη εβδομάδα. Σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα «ABC», που επικαλείται ανώνυμες πηγές, μεταφέρθηκε μυστικά στην Κούβα, υπόθεση που ενισχύεται από το γεγονός ότι κανένας από τους υπουργούς του δεν εθεάθη στο νοσοκομείο του Καράκας. 

Ένα ακόμα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι αν πέθανε αυτή την εβδομάδα ή αν τελικά ήταν νεκρός εδώ και εβδομάδες. Ο διπλωμάτης Γκιγιέρμο Κότζεζ δήλωσε πως η μηχανική υποστήριξη που διατηρούσε στη ζωή τον Τσάβες σταμάτησε πριν από τέσσερις ημέρες, κατ’ εντολή των θυγατέρων του. Άλλοι πάλι, πιστεύουν πως είχε χάσει τη μάχη με τον θάνατο αρκετές εβδομάδες πριν, μια και οι εμφανίσεις του είχαν πάψει, με εξαίρεση τη φωτογραφία που κυκλοφόρησε με τον ίδιο να χαμογελά αγκαλιά με τις κόρες του στις 15 Φεβρουαρίου. Ο «κακός» Αραφάτ «δηλητηριάστηκε»; 

Ο Παλαιστίνιος ηγέτης Γιάσερ Αραφάτ, ο οποίος πέθανε το 2004, φέρεται να είχε δηλητηριαστεί με ραδιενεργό πολώνιο, σύμφωνα με τα συμπεράσματα εργαστηριακών εξετάσεων που έγιναν στην Ελβετία. Οι αναλύσεις στο ελβετικό εργαστήριο έγιναν σε βιολογικά δείγματα που ελήφθησαν από τα προσωπικά αντικείμενα και ενδύματα του Αραφάτ, τα οποία δόθηκαν στη χήρα του από το στρατιωτικό νοσοκομείο του Περσί, όπου άφησε την τελευταία του πνοή. Για να επιβεβαιωθεί ότι ο θάνατός του προκλήθηκε από δηλητηρίαση με πολώνιο, θα πρέπει να γίνει εκταφή της σορού του και να ακολουθήσουν εκτεταμένες αναλύσεις. 

Ο Αραφάτ ασθένησε ενώ βρισκόταν στη Ραμάλα της Δυτικής Όχθης, πολιορκημένος στο γενικό επιτελείο του από τον ισραηλινό στρατό και πέθανε στις 11 Νοεμβρίου 2004 στο Περσί. Ο θάνατός του παρέμεινε αίνιγμα, αφού οι περίπου 50 γιατροί που τον εξέτασαν δεν κατάφεραν να προσδιορίσουν την ακριβή αιτία της επιδείνωσης της υγείας του. Οι Παλαιστίνιοι κατηγορούσαν το Ισραήλ ότι τον δηλητηρίασε. Τα ευρήματα που παρουσιάστηκαν στο ντοκιμαντέρ του Al Jazeera περί δολοφονίας του Αραφάτ με ραδιενεργό πολώνιο οδήγησαν τη χήρα του, Σούχα, να ζητήσει εκταφή της σορού. Αν οι εργαστηριακές εξετάσεις στα οστά του δείξουν μεγάλη συγκέντρωση πολωνίου, θα πρόκειται για σημαντική απόδειξη στην υπόθεση περί εσκεμμένης δηλητηρίασής του. Οι γιατροί του Αραφάτ δεν έχουν μιλήσει ποτέ στα μέσα ενημέρωσης, καθώς η κατάσταση της υγείας του θεωρείτο «στρατιωτικό μυστικό». Ωστόσο, δεν είναι απλή υπόθεση, καθώς μετά την άδεια της Παλαιστινιακής Αρχής χρειάζεται η άδεια της ισραηλινής κυβέρνησης για να φύγουν τα δείγματα από τη Δυτική Όχθη. 

Αναπάντητο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του “Π” στις 24-02-2013 Πανομοιότυπο θέμα έχει ανοίξει και στην Μεγαλόνησο από την ιστορική εφημερίδα “Χαραυγή”, η οποία αποκάλυψε ότι και στον στρατηγό Γρίβα δεν είχε γίνει νεκροψία, θέτοντας ερωτήματα που παραπέμπουν σε δολοφονία, υπενθυμίζοντας την απευθείας απόπειρα δολοφονίας κατά του Μακαρίου. Δεν είναι λίγοι εξάλλου στην Κύπρο που πιστεύουν ότι παρόμοια ερωτηματικά υπάρχουν και για τον θάνατο του Τάσσου Παπαδόπουλου σε καταλυτικής σημασίας χρονικό σημείο για τα εθνικά θέματα. Όπως και να έχει, πάντως, εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί τέτοιες χονδροειδείς παραλείψεις και πόσο τυχαίες μπορεί να είναι… όταν αφορούν ηγέτες κρατών με “ιδιομορφίες” και εξαιρετικά σημαντικών στρατηγικών γεωπολιτικών περιοχών. 

Οι άγνωστες αιτίες θανάτου του Χριστόδουλου σε βιβλίο! Στο άκουσμα ενός τίτλου βιβλίου, όπως είναι «Τα βρόμικα ράσα» των εκδόσεων Οσελότος, το μυαλό κάποιου θα πήγαινε σίγουρα σε περίεργες καταστάσεις… Με τίποτα πάντως αν δεν το έπιανε στα χέρια του για να το διαβάσει, όπως έκανε η «Φ», δεν θα πήγαινε στο ότι αναφέρεται στον θάνατο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Κι όμως, ο συγγραφέας-συνάδελφος λέει ότι είναι μόνο ένα μυθιστόρημα και πως δεν έχει να κάνει με πρόσωπο που ήταν υπαρκτό, ούτε με συγκλονιστικές αποκαλύψεις. 

Ο ρεπόρτερ πάντως της νουβέλας, ο Τζο Ιορδανίδης, που είναι απ’ αυτούς που δεν κάθονται… φρόνιμα, αποκαλύπτει πτυχές και γεγονότα που σχετίζονται με τον θάνατο ενός φωτισμένου ιεράρχη. Πολιτικοί, ιερωμένοι, μυστικές υπηρεσίες, απειλές, συνθέτουν το παζλ μίας περίεργης και σκοτεινής ιστορίας, στην οποία ο ήρωας Τζο χώνεται κάθε μέρα και πιο βαθιά… Ο δρόμος του προς την αλήθεια δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και γυρισμό δεν έχει… Κι έτσι, στο τέλος, αποκαλύπτει πράματα και θάματα, αλλά όχι πάντα του Θεού… Τώρα, μάλιστα που «έσκασε» και η αποκάλυψη ότι για τον μακαριστό Χριστόδουλο δεν έγινε ιατροδικαστική γνωμάτευση μετά από ερώτηση του βουλευτή Αχαΐας Νίκου Νικολόπουλου, σχετικά με τις συνθήκες θανάτου του, το ενδιαφέρον γίνεται ακόμη μεγαλύτερο. Γιατί η αλήθεια είναι ότι το βιβλίο κεντρίζει τη φαντασία του αναγνώστη. Όμως, πόσο μακριά είναι από την πραγματικότητα η φαντασία του συγγραφέα;
Σχολιάστε:

Blogger Widgets