H νέα τάξη, όπως αυτή καταλήγει να διαμορφώνεται σήμερα στην Ελλάδα, καταλύει τους μέχρι τώρα τεχνητούς παραδοσιακούς χώρο-διαχωρισμούς σε δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους κτλ, αποκαλύπτοντας παράλληλα μία επιμελώς έως τώρα κρυμμένη και εξαιρετικά επικίνδυνη πραγματικότητα...Τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε καθημερινά μπροστά στα μάτια μας, κόμματα, θεσμούς, ΜΜΕ, παράγοντες της πολιτικής ζωής, της επιστήμης, οικονομολόγους, δημοσιογράφους, πρόσωπα δημοφιλή, καλλιτέχνες, ανθρώπους των γραμμάτων κτλ, ο ένας μετά τον άλλον, να επιλέγουν ανάμεσα σε δύο και μοναδικές όπως φαίνεται πλέον, επιλογές. Να επιλέγουν με άλλα λόγια, ανεξάρτητα από ποιον χώρο προέρχονται, ανάμεσα σε δύο και μοναδικά "στρατόπεδα". Είτε λοιπόν τους βλέπουμε να τάσσονται υπέρ του μνημονίου και άρα με ο, τι αυτό πρεσβεύει για το μέλλον, είτε να τάσσονται κατά αυτού. Δείχνει να μην έχει καμία σημασία πλέον, το από ποιον χώρο προέρχεσαι, αλλά με ποιον από τους δύο χώρους θα επιλέξεις να ταχθείς από εδώ κι εμπρός.
Βεβαίως αυτό ισχύει, για όσους κρατούν δύναμη στα χέρια τους. Είτε οικονομική, είτε πολιτική, είτε τη δύναμη της ενημέρωσης ή της αναγνωρισιμότητας, είτε όλα αυτά μαζί. Εν ολίγοις για όσους μπορούν να παρέχουν εκδούλευση στο "σύστημα".
Για εμάς τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς πολίτες, προφανώς δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Εμείς δεν έχουμε καν το δικαίωμα της επιλογής και δεν το έχουμε για έναν πολύ απλό λόγο. Οι στρατηγοί και εμπνευστές του όλου εγχειρήματος, δεν μας έχουν ανάγκη!!! Δεν Μας Θέλουν!!! Διότι πρώτον, Τους είμαστε άχρηστοι, και δεύτερον διότι εμείς είμαστε ο "εχθρός". Το "παράσιτο" προς εξόντωση. Οι ίδιοι το γνωρίζουν καλά, εμείς, μάλλον ακόμα το αγνοούμε. Πολλοί από εμάς επιμένουν να διατηρούν μέσα τους, τους παλιούς κομματικούς και "ιδεολογικούς" διαχωρισμούς. Επιμένουν να βλέπουν και να κρίνουν ανθρώπους και προσπάθειες, μέσα από τα χθεσινά χρωματιστά τους γυαλιά.
Πολλοί από εμάς δεν έχουν κατανοήσει πλήρως αυτό που συμβαίνει και αρνούνται να δουν πως το κομματικό, διχαστικό, διαχωριστικό σύστημα του χθές σε πράσινους, μπλε και κόκκινους πολίτες, έχει στην ουσία και στην πράξη αυτοαναιρεθεί. Ο ρόλος του μέσα στην Ιστορία, ως πρόδρομος της σημερινής διαμορφούμενης πραγματικότητας τελείωσε, και χωρίς να το παραδέχεται για ευνόητους λόγους, παραχωρεί τη θέση του σε ένα νέο μοντέλο κεντρικής διαχείρισης των μαζών και των παγκόσμιων πλουτοπαραγωγικών πηγών. Αφήνει τη θέση του σε ένα νέο οικονομικο-διοικητικό μοντέλο-μεσσία που με το πρόσχημα του τεχνητού εθνικού χρέους και της αντιμετώπισής του, θα ηγηθεί και θα επιβληθεί από εδώ κι εμπρός στους λαούς (αρχής γενομένης από τον ελληνικό), μετατρέποντάς τους από πολίτες και ελεύθερα άτομα, σε δούλους και υπηρέτες του. Δούλους μιας παγκόσμιας μηχανής που όποιος δεν την αποδέχεται ως τέτοια, επιμένοντας στους στείρους ξεπερασμένους ιδεολογικούς του φραγμούς, εκουσίως ή ακουσίως γίνεται αυτομάτως γρανάζι της.
Ως εκ τούτου, ο επερχόμενος πόλεμος, είναι περισσότερο από προφανής και οι στρατοί έχουν λάβει τις θέσεις τους (τουλάχιστον από τη μία πλευρά). Η δική μας ΜΟΝΑΔΙΚΗ επιλογή (και αυτό θα πρέπει να γίνει από όλους κατανοητό), στην ουσία δεν είναι καν επιλογή. Είναι απόφαση! Η απόφαση για το εάν θα πέσουμε μαχόμενοι και υπερασπιζόμενοι το δικάιωμά μας στην ελεύθερη βούληση και αυτονομία απέναντι σε όσους την επιβουλεύονται από όπου κι αν προέρχονται, ή εάν θα περιμένουμε στωικά και σφυρίζοντας αδιάφορα, την ώρα της οικονομικής, πνευματικής και βιολογικής μας εν τέλει εξόντωσης.
Ελεύθερος Σκοπευτής
Σχολιάστε:
