Ανεξάρτητα από τις όποιες διευθετήσεις γίνουν μεταξύ των τριών κυβερνητικών εταίρων για να “μαζευτούν” τα πράγματα, οι αντιδράσεις που γεννήθηκαν από το αυταρχικό κλείσιμο της δημόσια ραδιοτηλεόρασης αλλά και τα όσα ακολούθησαν έδειξαν ότι ξεπεράστηκαν αρκετά “σημεία αντοχής”: Πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά.
Είναι αξιοσημείωτο, επίσης, ότι ήταν η πρώτη φορά που οι αντιδράσεις για ένα εσωτερικό θέμα προήλθαν συντονισμένα από πολλές ευρωπαϊκές χώρες και από διάφορους θεσμούς.
Στο πολιτικό επίπεδο, φάνηκε ότι η βασική παράμετρος που καθορίζει το αν θα πάμε σε εκλογές ή όχι δεν είναι οι εσωτερικές πολιτικές διεργασίες, αλλά τα μηνύματα που εκπέμπονται από τα πραγματικά κέντρα εξουσίας στην Ευρώπη, δηλαδή κατά βάση το Βερολίνο.
Οι εξωτερικές δυνάμεις υπαγορεύουν τις εξελίξεις
Έγινε σαφές από την πρώτη στιγμή ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν επιθυμεί εκλογές στην Ελλάδα, ανάμεσα σε άλλα επειδή εν μέσω προεκλογικής περιόδου στη Γερμανία δεν “επιτρέπεται” να χαλάσει το κλίμα στην ευρωζώνη. Με λίγα λόγια, τις πολιτικές εξελίξεις στην Αθήνα τις υπαγορεύει το Βερολίνο και οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις καλούνται να προσαρμόσουν τα δεδομένα στις έξωθεν απαιτήσεις.
Γιαυτό και οι κύριοι Ευ. Βενιζέλος και Φ. Κουβέλης επέμειναν στις διεκδικήσεις τους έναντι του Αντ. Σαμαρα. Γνωρίζουν ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον Έλληνα πρωθυπουργό να αγνοήσει τις επιθυμίες των συμμάχων του από το Βορρά και προχωρήσει σε εκλογές, όσο κι αν τον “γαργαλούν” κάποιοι σύμβουλοί του ότι η Ν.Δ. δεν θα έχανε από μια τέτοια εξέλιξη. Ουδείς, βέβαια, γνωρίζει τι θα συμβεί τελικά, διότι στην πολιτική συμβαίνουν και “ατυχήματα”, αλλά οι τάσεις μέχρι τώρα είναι σαφείς.
Η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για το Δημόσιο
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι η υπόθεση της ΕΡΤ είναι μόνο η “κορυφή του παγόβουνου” αλλά και ότι η υπόθεση της αναδιάρθρωσης του δημοσίου τομέα ξεπερνά την εμβέλεια και τις δυνατότητες της σημερινής κυβέρνησης.
Η ουσιαστική εξυγίανση του δημόσιου τομέα είναι πράγματι το κρισιμότερο ίσως θέμα για την Ελλάδα σήμερα, αλλά φάνηκε ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν είναι σε θέση να προχωρήσει τη μεταρρύθμιση στο Δημόσιο ούτε τεχνοκρατικά, ούτε πολιτικά. Αποδεικνύεται ότι μετά από μήνες φλύαρης ρητορικής περί “εξυγίανσης” του δημοσίου τομέα δεν έχει γίνει η παραμικρή προετοιμασία, ουδείς μελέτησε τις πραγματικές ανάγκες, τους περιορισμούς και τις δυνατότητες της κρατικής μηχανής για να παρουσιάσει ένα σχέδιο.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι κυβερνητικοί για να δικαιολογήσουν το κλείσιμο της ΕΡΤ επικαλέστηκαν ως επιχείρημα το γεγονός ότι απεργούσε το προσωπικό της σε στιγμές “επιτυχιών” του κ. Σαμαρά οι οποίες, έτσι, δεν προεβλήθησαν. Είναι προφανές ότι η πολιτική αντίληψη που βρίσκεται πίσω από τέτοιες συμπεριφορές είναι η λογική του πελατειακού Κράτους και η χειρότερη μορφή μικροκομματικής και εκδικητικής νοοοτροπία. Όλες οι παθογένειες, εν ολίγοις, από τις οποίες υποφέρει η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες.
Ύφεση: η μητέρα όλων των δεινών
Με αυτά τα δεδομένα είναι φανερό ότι η κυβέρνηση αργά ή γρήγορα θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπη με το αδιέξοδο, καθώς κοινή συνισταμένη όλων των προβλημάτων είναι η διαρκώς αυξανόμενη πίεση στην κοινωνία λόγω της διαρκούς οικονομικής ύφεσης, η οποία τείνει να μονιμοποιηθεί. Ο κόσμος δεν αντέχει πια. Όλο και περισσότεροι ξεπερνούν τα σημεία αντοχής τους. Η μικροπολιτική αντιμετώπιση των προβλημάτων από την κυβέρνηση, σε συνδυασμό με το εύφλεκτο πεδίο της καταστρεφόμενης ελληνικής κοινωνίας αποτελούν ένα εκρητικό μείγμα το οποίο μπορεί να δώσει έκρηξη ανά πάσα στιγμή.
Του Γ.Χ. Παπαγεωργίου από protothema.gr
Σχολιάστε:
