Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Φιλοφρονήσεις μπορεί να ανταλλάχτηκαν τυπικά κατά τη συνάντηση του διευθύνοντος συμβούλου του ρωσικού ενεργειακού κολοσσού της Γκαζπρόμ, Αλεξέι Μίλερ, με τον Ελληνα πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά....
Μόνο φιλική όμως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η συνάντηση που έλαβε χώρα, ανεξαρτήτως των ευγενικών διατυπώσεων που επικράτησαν κατά τις συζητήσεις. Οι Ρώσοι έθεσαν τον Αντώνη Σαμαρά προ των ευθυνών του, ώστε να μην μπορεί να κρυφτεί πίσω από άλλους. Ο Μίλερ, στενότατα συνδεόμενος με τον Ρώσο ηγέτη Βλαντίμιρ Πούτιν, κατέστησε σαφές στον πρωθυπουργό ότι θα έχει σοβαρές συνέπειες στις σχέσεις Μόσχας – Αθήνας η διαφαινόμενη μεθόδευση της κυβέρνησης Σαμαρά να μη δώσει σε καμιά περίπτωση στους Ρώσους πλειοδότες τη ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Αερίου) ή τον ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου).
Είναι όντως εξωφρενικά αντιρωσικός ο όρος που βάζει η κυβέρνηση, τόνισε ο Μίλερ στον Σαμαρά, αν οι Ρώσοι αγοράσουν αυτοί τη ΔΕΠΑ ή τον ΔΕΣΦΑ, αλλά στη συνέχεια η ΕΕ δεν εγκρίνει την εξαγορά ή βάλει εκ των υστέρων όρους που καθιστούν ασύμφορη οικονομικά την αγορά, τότε η Γκαζπρόμ να… χάσει τα περίπου 180 εκατομμύρια ευρώ που θα έχει δώσει υπό τη μορφή εγγυητικής επιστολής που θα έχει καταθέσει!!! Οι Ρώσοι δεν είναι ηλίθιοι. Γνωρίζουν ότι αν υπάρχει τέτοιος όρος, εξαγοράζοντας οποιοσδήποτε ανταγωνιστής τα μέλη της αρμόδιας επιτροπής της ΕΕ, πράγμα συνηθέστατο κατά τα λεγόμενα, θα ακυρώσει την αγορά και οι Ρώσοι θα έχουν πληρώσει κι από πάνω σχεδόν διακόσια εκατομμύρια!
Ο Μίλερ υπογράμμισε επίσης ότι δεν είναι δυνατόν να μην ανταποκρίνεται η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ στις οχλήσεις των Ρώσων για να τους παράσχουν στοιχεία για τις δύο δημόσιες επιχειρήσεις που θέλουν να αγοράσουν. Εμμέσως δηλωτικό της υποβόσκουσας έντασης είναι και το γεγονός ότι μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών δεν έγινε απολύτως καμία δήλωση από τους Αλεξέι Μίλερ και Αντώνη Σαμαρά. Ούτε καν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν έκανε την Τρίτη καμία σχετική ανακοίνωση. Αντιθέτως η κυβέρνηση Σαμαρά προσπάθησε με κατευθυνόμενες «διαρροές» να συγκαλύψει τα πεπραγμένα της, διοχετεύοντας τις υποτιθέμενες πληροφορίες ότι ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε πως ο διαγωνισμός θα γίνει δήθεν με απόλυτη διαφάνεια και με βάση αυστηρά οικονομικά και όχι πολιτικά κριτήρια. Ως εκ τούτου ο Αλεξέι Μίλερ αναχώρησε δήθεν ικανοποιημένος από τις πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις, ισχυρίζονταν ανωνύμως οι ελληνικές κυβερνητικές πηγές. Προσωπικά δεν δίνουμε καμιά απολύτως σημασία σε αυτές τις κυβερνητικές διαρροές.
Γνωρίζουμε ότι οι ΗΠΑ δεν θέλουν να ακούσουν με τίποτα ότι οι Ρώσοι θα πάρουν τη ΔΕΠΑ ή τον ΔΕΣΦΑ και ασκούν τρομερές πιέσεις να μην κατοχυρωθούν κατά κανέναν τρόπο στους Ρώσους οι εταιρείες αυτές. Απαιτούν δε κατά προκλητικό τρόπο η ΔΕΠΑ και ο ΔΕΣΦΑ να δοθούν στους ανθρώπους τους, έστω και αν αυτοί δίνουν τα μισά λεφτά από τους Ρώσους! Οσο και αν οι Γερμανοί δεν έχουν αντίρρηση να δώσει η κυβέρνηση τις εταιρείες στους Ρώσους, θα εκπλαγούμε ειλικρινά αν ο Σαμαράς υπερβεί εαυτόν και τολμήσει πραγματικά να δώσει τις ΔΕΠΑ – ΔΕΣΦΑ σε όποιον δώσει τα περισσότερα λεφτά. Από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, ουδέποτε έφερε την παραμικρή αντίρρηση στις εντολές των Γερμανών, της ΕΕ ή του ΔΝΤ και ως εκ τούτου θα συνιστά εντυπωσιακή στροφή, αν τολμήσει να πει «όχι» στους Αμερικανούς, έστω και σε αυτή την προκλητικά αυθάδη απαίτησή τους που εξόφθαλμα αντίκειται σε κάθε έννοια λογικής.
Εν πάση περιπτώσει, μέχρι τις 12 Απριλίου, σε έναν περίπου μήνα από τώρα, πρέπει να έχουν υποβληθεί οι δεσμευτικές προσφορές των εταιρειών που θέλουν να αγοράσουν ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, οπότε θα δούμε στην πράξη τι θα γίνει. Θεωρείται απίθανο πάντως μέχρι τότε να δεχτούν οι Ρώσοι τον Σαμαρά στη Μόσχα (εκτός φυσικά αν μεσολαβήσει κάποια απροσδόκητη εξέλιξη), παρά τη σφοδρότατη επιθυμία του πρωθυπουργού να επισκεφθεί τη ρωσική πρωτεύουσα και να έχει συνομιλίες με την ηγεσία της χώρας όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Οχι για ουσιαστικούς λόγους, απλώς για… «πολιτικό ξεκάρφωμα» – για να βελτιώσει δηλαδή την εικόνα της θεωρούμενης από τους πάντες ως τραγικά γερμανόφιλης κυβέρνησής του. Από τον τρόπο που θα χειριστεί τελικά την υπόθεση της ΔΕΠΑ και του ΔΕΣΦΑ εξαρτάται σε μέγιστο βαθμό όχι μόνο το αν ο Σαμαράς θα γίνει δεκτός στη Μόσχα, όχι μόνο το αν θα αλλάξει η αισχίστη εκτίμηση που έχουν οι Ρώσοι ηγέτες γι” αυτόν, αλλά πρωτίστως το αν θα διευρυνθεί ακόμη περισσότερο το χάσμα στις ελληνορωσικές σχέσεις που έχουν ανοίξει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη. Καλύτερη σχέση είχε η Ελλάδα με τη Σοβιετική Ενωση, όταν υποτίθεται ότι ήταν ανειρήνευτοι εχθροί, παρά σήμερα!
Σχολιάστε:
