Την τρίτη μορφή κατοχής και καταστροφής βιώνει η πολύπαθη Κύπρος στη σύγχρονη ιστορία της.
Γράφει ο Μενέλαος Γκίβαλος - "Επίκαιρα"
Στην πρώτη περίπτωση η αγγλική αποικιοκρατία επέβαλε καθεστώς τυραννίας και εξαπέλυσε πόλεμο κατά του κυπριακού λαού. Τα μνήματα των Ηρώων πατριωτών θα θυμίζουν για πάντα το δολοφόνο-τοποτηρητή της αποικιοκρατίας, τον «σερ» Τζον Χάρτινγκ, και τα εγκλήματα που διέπραξε στη δεκαετία του 1950.
Στη δεύτερη περίπτωση, με την εισβολή και κατοχή της Βόρειας Κύπρου, ο τουρκικός επεκτατισμός εδώ και σαράντα σχεδόν χρόνια έχει επιβάλει τις βουλήσεις του και τα εγκλήματα του παραμένουν ατιμώρητα.
Ομως η παρούσα καταστροφική ισοπέδωση και υποδούλωση της Μεγαλονήσου από τους «εταίρους» Ευρωπαίους ηγέτες δεν έχει ιστορικό προηγούμενα. Μια κλειστή ομάδα με επικεφαλής τους εκπροσώπους του γερμανικού omperium ισοπέδωσαν μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα μια ολόκληρη οικονομία, αποφάσισαν να εξοντώσουν έναν υπερήφανο λαό, να εξαφανίσουν από το γεωστρατηγικό χάρτη την Κύπρο και να καταληστεύσουν τον πλούτο της.
Ο οικονομικός πόλεμος που αποβλέπει στην πλήρη διάλυση του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου και στην υποθήκευση και ιδιοποίηση του υπόγειου πλούτου της αποτελεί τη μία όψη του ειδεχθούς εγκλήματος που συντελείται.
Η άλλη όψη όμως είναι εξίσου ή και περισσότερο απεχθής: Η Ευρώπη του Διαφωτισμού, της λαϊκής κυριαρχίας, της αλληλεγγύης, των ουμανιστικών ιδεών δεν υπάρχει πια παρά μόνο στα χαρτιά, σε ξεχασμένες διακηρύξεις.
Στο Μεσοπόλεμο το οικονομικό «όχημα» που χρησιμοποίησε ο ναζισμός για να αναπτυχθεί και να κυριαρχήσει στην Ευρώπη ήταν το είδος του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού. Σήμερα, με όχημα το νεοφιλελεύθερο πρότυπο και με την επιβολή μιας προτεσταντικού τύπου λιτότητας, οικοδομείται με ταχείς ρυθμούς ένα μεταμοντέρνο νεοναζιστικό καθεστώς, το οποίο επιβάλλει την κυριαρχία του πάνω στους ευρωπαϊκούς λαούς, ξεκινώντας από τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
Το ναζισμό και το φασισμό δεν τον αναγνωρίζεις μόνο από τους αγκυλωτούς σταυρούς... Αλλά από το μίσος και την απέχθεια των «οικονομικώς ενάρετων» απέναντι στους λαούς που «αμάρτησαν» λόγω χρεών και ελλειμμάτων, δηλαδή από τη σύγχρονη διάκριση περί φυλετικής καθαρότητας. Το ναζισμό και το φασισμό στις σύγχρονες του εκφράσεις τον πιστοποιείς από την αδιαφορία του για την ανθρώπινη επιβίωση, από την περιφρόνηση της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των άλλων, από τη βίαιη και εκβιαστική επιβολή αποφάσεων που καταπατούν τη λαϊκή βούληση και κυριαρχία, που ισοπεδώνουν και ευτελίζουντη Δημοκρατία και τους θεσμούς της.
Δυστυχώς, και στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου υπήρξε μια 5η Φάλαγγα που εξυπηρέτησε ή διευκόλυνε τα σχέδια του Δ' Ράιχ και της χρηματοπιστωτικής δικτατορίας. Οι ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις αποτέλεσαν τη «γέφυρα» πολιτικής νομιμοποίησης και επιβολής των ξένων συμφερόντων. Με την αποδοχή μάλιστα του περίφημου PSI και του «κουρέματος» των ομολόγων υπονόμευσαν καίρια το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου, που ήδη είχε εισέλθει σε τροχιά κρίσης.
Ο Νίκος Αναστασιάδης θέλησε να υποδυθεί τον «Κύπριο Σαμαρά»... Το «ατού» της πλήρους αποδοχής του όμως από την κυρία Μέρκελ απέβη καταστροφικό από την επομένη των εκλογών στην Κύπρο. Το Μνημόνιο που είχε ήδη συμφωνηθεί από το Νοέμβριο με την προηγούμενη κυβέρνηση -έχει κι αυτή μεγάλες ευθύνες- περίμενε τον «εκλεκτό» του για να υλοποιηθεί... Μέσα σε λίγες ώρες από τη στιγμή που ο κ. Ν. Αναστασιάδης απεδέχθη τη δήμευση των τραπεζικών καταθέσεων, το σενάριο της καταστροφής κατέστη αυτόματα μια μη αντιστρεπτή εξέλιξη.
Ασφαλώς το «ΟΧΙ» του κυπριακού λαού αποτελεί μια απαράγραπτη ιστορική παρακαταθήκη όχι μόνο για την Κύπρο, αλλά και για όλους τους δοκιμαζόμενους ευρωπαϊκούς λαούς. Οι μόνοι που δυσαρεστήθηκαν ήταν οι εθελόδουλοι των Αθηνών, οι οποίοι σήμερα επιχαίρουν για την καταστροφή της Κύπρου.
Όμως τώρα, με τις αποφάσεις αυτές, άνοιξαν οι «πύλες της Κολάσεως» για ολόκληρη την Ευρωζώνη. Η οποία μετατρέπεται με γοργούς ρυθμούς σ' ένα σύγχρονο κολαστήριο, σ' ένα μοντέρνο' «στρατόπεδο συγκέντρωσης», όπου λαοί και εθνικές οικονομίες εξοντώνονται προκειμένου το γερμανικό imperium να πάρει την ιστορική του ρεβάνς. Ο νεοναζισμός δεν χτυπά απλώς την πόρτα μας, αλλά μπήκε μέσα στα σπίτια μας.
Εάν δεν διαλυθούν οι αυταπάτες, εάν δεν αντιδράσουμε συλλογικά, τότε «δεν έχει πλοίο για μας, δεν έχει οδό»...
πηγή
Σχολιάστε:
