Ξεκινάω το άρθρο διερωτούμενος το προφανές. Πώς ήξεραν οι “διαμαρτυρόμενοι” στα γραφεία της ΝΔ στη Συγγρού, ότι τα τζάμια του γραφείου του Σαμαρά δεν ήταν αλεξίσφαιρα; Κάπως το έμαθαν… Η επιλογή της ημέρας σίγουρα δεν κάνει καλό στα αντιμημονιακά κόμματα και ειδικά στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο λόγος είναι ότι η αναγκαστικά καταδικαστική τακτική που είναι υποχρεωμένο να ακολουθήσει για το συμβάν το κόμμα αυτό θα του αφαιρέσει το ποσοστό ψήφων που του επιτρέπει να προηγείται.
Ενα άλλο ερώτημα είναι, “γιατί τώρα”; Aυτό είναι ένα κρίσιμο ερώτημα. Με τα δεδομένα που εμείς οι έξω απο το χορό ξέρουμε, σήμερα η κυβέρνηση των τριών “πτωμάτων” παραδίδει τη κυριαρχία της χώρας στους δανειστές, Υπάρχουν όμως και όσα εμείς δεν ξέρουμε. Ο τρόπος που θα προκύψει η σχετική διαρροή θα μας δώσει τον ένοχο ή τους ενόχους.
Η εκτίμηση μου είναι ότι πρόκειται για μιά κακοσχεδιασμένη προβοκάτσια που έγινε για να τραβήξει την προσοχή των πολιτών απο τους κατηγορούμενους για τη λίστα Lagarde και από τη παράδοση της Εθνικής κυριαρχίας στους δανειστές (βλέπετε σχετικά εδώ). Ο πραγματικός ένοχος για το συμβάν δεν είναι οι “διαμαρτυρόμενοι” αλλά εκείνοι που προκάλεσαν την αντίδραση. Αυτοί έχουν όνομα. Tώρα που έσκασε η πρώτη σφαίρα θα σκάσουν και άλλες.
Η μετά τη βίλα Αμαλίας προστασία των θεωρουμένων ως πιθανόν στόχων απο τρομοκράτες έπρεπε να είχε ενταθεί από τα σώματα Ασφαλείας αλλά δεν έγινε. Ενα άλλο γεγονός που ενοχλεί τους πολίτες είναι η περίεργη απελευθέρωση ατόμων απο την Αστυνομία ή τη Δικαιοσύνη, που σχετίζονται με ακραίες αντιλήψεις για τη Δημοκρατία με τρόπο που δείχνει διαπλοκή. Αυτό έγινε και στη περίπτωση των συλληφθέντων στη βίλα Αμαλίας αλλά και σε άλλες περιπτώσεις.
Το κράτος προκαλεί την αντίδραση επειδή την χρειάζεται. Η κυβέρνηση των τριών “πτωμάτων” χρειάζεται την αντίδραση για να επιβάλει μέτρα κατά της τρομοκρατίας (βλέπετε σχετικά εδώ). Aυτά τα μέτρα θα έχουν στόχο να περιορίσουν τις ατομικές ελευθερίες. Θα χρειασθούν μερικά συμβάντα ακόμη σαν το σημερινό για να γίνει αυτό. Στις ΗΠΑ έγιναν δολοφονίες παιδιών για να γίνει το επιζητούμενο, ο περιορισμός της οπλοκατοχής.
Τα ΜΜΕ δημιουργούν μια ψευδεπίγραφη όψη δημοκρατίας και χρειάζονται για να εξαφανίζουν τα ίχνη ενόχων.
Ενδιαφέρουσα είναι και η απόκρυψη επί χρόνια - με τα σωστά μεγέθη - απο τα ΜΜΕ του γεγονότος, ότι στη Θράκη η Τουρκία κάνει πάρτυ εις βάρος της σταθερότητας στην περιοχή. Αν συνδιασθεί το γεγονός αυτό μέ άλλα γεγονότα που προηγήθησαν σαν “νεωτερισμοί”, όπως η καταστροφή του συνδετικού ιστού της Ελληνικής κοινωνίας μέσω των αλλαγών στην Ελληνική γλώσσα (εισαγωγή του μονοτονικού και αλλοίωση του σωστού τρόπου προφοράς της Ελληνικής γλώσσας, πρωθ. Γ. Ράλλης), η εισαγωγή της Τουρκικής (Γ. Καλός, υπ. Παιδείας επί ΝΔ) και η εισαγωγή της Αγγλικής γλώσσας απο το δημοτικό (Αν. Διαμαντοπούλου, υπ. Παιδείας ΠΑΣΟΚ) παράλληλα με την επερχόμενη και στηριζόμενη απο το εξωτερικό δημιουργία των ΕΟΖ, προκύπτει ένα πολύ εκρητικό μείγμα.
Αν ο Σαμαράς πάει στην Αγκυρα (το Μάρτιο του 2013) οφείλει να ξεκαθαρίσει στους Ερντογάν και Νταβούτογλου, ότι το πάρτυ στη Θράκη τελείωσε και ότι το Προξενείο της Κομοτηνής κλείνει οριστικά μαζί με το Προξενείο της Πόλης, με βάση την αρχή της αμοιβαιότητας. Αμα δεν μπορεί να το κάνει να πάει σπίτι του.
Πίσω απο τον εξισλαμισμό της Ευρώπης είναι η επιβολή της ανεξιθρησκείας, κάτι αναγκαίο να γίνει υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης αλλά όχι σε βάρος της κατά τόπους κοινωνικής σταθερότητας. Αυτές οι μεταβολές δεν μπορούν να επιβάλλονται με βίαιο και με πολλούς τρόπους μεθερμηνευόμενο στόχο όταν υπάρχουν άλλοι τρόποι. Η απόκλιση πρός το λάθος έχει γίνει εθισμός. Δεν θα πάει καλά…
Για να αλλάξουν πράγματα και καταστάσεις σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα χρειάζονται δράσεις. Δυστυχώς για τους εκάστοτε δράττοντες, οι δράσεις αφήνουν ίχνη. Η δουλειά των ΜΜΕ είναι να τα σκεπάζει, των συνδικαλιστών να τα συσκευάζει και των πολιτικών να τα συγκαλύπτει. Στην Ελλάδα, υπάρχουν ΜΜΕ ανά κάτοικο περισσότερα απο ότι υπάρχουν στο Τόκυο των τριάντα εκατομμυρίων! Ο λόγος είναι ότι συμβαίνουν πολλά στην Ελλάδα και για το λόγο αυτό η παρουσία τους είναι αναγκαία. Χρειάζεται και ο θόρυβος για το τίποτα και η ανάγκη για να παρανοήσουν πράγματα οι πολίτες για όσα συμβαίνουν γύρω τους.
Νά γιατί πέφτουν τα θαλασσοδάνεια από τις τράπεζες στα ΜΜΕ .Τη μέρα που η χώρα παρεδόθη στους δανειστές, ο Παπαφλέσσας της συγκάλυψης με τη προβοκάτσια κατά της ΝΔ γίνεται ήρωας.
Με φωνές και νταούλια, ο χορός των δισεκατομμυρίων συνεχίζεται… Tα ΜΜΕ ασχολούνται με τη λίστα Lagarde της HSBC αλλά ξεχνούν “ποιοί” είναι οι ιδιοκτήτες της μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου. Aυτό “εξηγεί” και τη παρουσία Παπασταύρου δίπλα στο Σαμαρά σε αντικατάσταση ενός άλλου τινός, τον οποίο ετοιμάζουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
O σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί να πάει σε παρέλαση, το ίδιο και οι βουλευτές. Ρωτάω λοιπόν το αυτονόητο, αφού με ψευτιές όλοι πήραν τις καρέκλες, αφού το σύνταγμα έχει καταλυθεί, αφού έστω η ζωή τους κινδυνεύει πλέον απο μια σφαίρα… γιατί δεν ξεκουμπίζονται;
Εσείς ξεχνιέστε… Εγώ όχι.
Σχολιάστε:
