Απ’ ότι θυμάμαι σε ταινίες σαν τον “Νονό” αλλά και σε άλλες που αναφέρονται στην περίοδο της ποτοαπαγόρευσης στην Αμερική, η μαφία πάντα μα πάντα, είχε κανόνες. Ένας από αυτούς ήταν η “ομερτά”, ο νόμος σιωπής δηλαδή και ο δεύτερος ότι αν ήθελες να δουλέψεις γι’ αυτήν, τότε λάμβανες ψίχουλα και ολόκληρο το ψωμί το έπαιρνε ο αρχηγός.
Αυτή είναι και η κατάσταση που επικρατεί εδώ και χρόνια στην Ελλάδα. Μάλιστα, έφτασαν ο λακές και ο τσιλιαδόρος σήμερα να απαιτούν μεγαλύτερο κομμάτι και να απορούν γιατί ο αρχιμαφιόζος δεν τους λαμβάνει πια υπόψη. Η σχέση αυτή είναι αντίστοιχη του πολιτικάντη με του ψηφοφόρου. Σήμερα, πέρα από τα κυρίαρχα media, έχουμε γεμίσει και με free press σκουπίδια που παριστάνουν τα έντυπα δήθεν εναλλακτικής ενημέρωσης. Από εκεί γεννιούνται “υπεύθυνοι πολίτες” με μπουζουκόβιες ανησυχίες και “σκεπτόμενοι αστοί” με ντεμέκ ποιοτικές προτιμήσεις που κινούνται μεταξύ ψευτοδιανοούμενου που συχνάζει στην Τεχνόπολη και ακροατή των Πυξ Λαξ .
Τώρα, σ’ αυτή την εμετική πραγματικότητα που μαφιόζοι παριστάνουν τους αντιπροσώπους του λαού -που κανένας νόμος δεν τους αγγίζει- και κάποιοι διανοητικά άρρωστοι που νομίζουν ότι οι νεοναζί θα “καθαρίσουν τους ξένους” -αλλά επί της ουσίας τους αδειάζουν τις θέσεις στα φανάρια για να πάρουν εκείνοι θέση μετά από το 3ο Μνημόνιο- υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι άδικα τα τραβάνε όλα αυτά. Ναι, με τόσα χρόνια Μυκόνου, Πάολας και MEGA (τυχαία τα παραδείγματα) έπρεπε ο ελληναράς να ζει μια ονείρωξη μεταξύ Ωνάση και Ζορμπά.
Δεν υπάρχει κανένας σωτήρας, ούτε τύπου Τσίπρα, ούτε άλλων λαμπρών “εθνοσωτήρων” που να απαλλάξει αυτόν τον λαό από τον ίδιο του τον εαυτό. Η ελληνική πραγματικότητα είναι θλιβερή και ξερνάει προκατασκευασμένα σενάρια και πλαστικές εντάσεις μόνο και μόνο για να ταυτιστείς με κάποια από αυτές και να κληθείς να παίξεις έναν ρόλο, ο οποίος είναι προκαθορισμένος και ακίνδυνος, ώστε να συντηρείται το μελόδραμα της επιφάνειας.
Κάθε υγιώς σκεπτόμενος άνθρωπος δεν γίνεται παρά να απορρίψει όλα τα “ιερά και τα όσια” αυτής της υποκουλτούρας που καθιστά την Ελλάδα μια χώρα γεμάτη οθωμανικά κατάλοιπα, βαλκάνια λίγδα και κράτος χριστιανομουλάδων. Η παραγωγή ψεμάτων είναι η μοναδική σταθερή παραγωγική διαδικασία αυτής της χώρας. Μόνο που η εξαγωγή τους δεν περνάει πουθενά, επειδή ο ελληναράς νομίζει πως οι “κουτόφραγκοι” θα του κάνουν πίπες αφού αυτός είναι απόγονος των αρχαίων, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας επαρχιώτης της παγκοσμιοποίησης.
Σχολιάστε:
