Δεν είναι τόσο "ρηχή" η συμφωνία για το "κούρεμα". Ούτε είναι αποτέλεσμα ασυμφωνίας το γενικόλογο κείμενο και η απουσία τεχνικών λεπτομερειών.Η πραγματικότητα κρύβεται πίσω από μεγαλοστομίες, για "λύση του προβλήματος", "τελευταία ευκαιρία" καθώς και από προτροπές για "δημοσιονομική προσαρμογή", " εξυγίανση του κράτους", για να ενισχύσουν την αληθοφάνεια της συμφωνίας για το "κούρεμα".
Ωστόσο, πίσω από τις λέξεις φαίνεται ότι κρύβεται για ακόμη μία φορά η χρησιμοποίηση της χώρας ως "πειραματόζωο". Η άποψη αυτή ενισχύεται από την καθυστέρηση προσδιορισμού των τεχνικών λεπτομερειών που αποτελούν ως προκύπτει και την ουσία της συμφωνίας. Αποφάσισαν δηλαδή για την κορνίζα αλλά απουσιάζει το κάδρο!
Από την στιγμή της ανακοίνωσης της απόφασης εκδηλώθηκαν δύο τάσεις στις αγορές: η πρώτη συναινεί με το "κούρεμα" έναντι επωφελών "τεχνικών λεπτομερειών" και η άλλη που προέρχεται κυρίως από κατόχους CDS's -που προετοιμάζονται για νομική αναμέτρηση-, θέλει το "κούρεμα να θεωρηθεί ως τυπικό πιστωτικό γεγονός ώστε να εισπράξουν τα κέρδη από το ¨ποντάρισμά" τους στην χρεωκοπία της Ελλάδος. Σε αυτούς προστίθενται και ορισμένες Αμερικανικές τράπεζες και η UBS, οι οποίες δεν αποδέχθηκαν τις πρωτοβουλίες Νταλάρα. Στην πραγματικότητα, την αποδέχονται για τους άλλους, ώστε, να μειωθούν οι υποχρεώσεις της Ελλάδας προς τρίτους και άρα οι εν λόγω τράπεζες να πληρωθούν στο ακέραιο την αξία των Ελληνικών Ομολόγων που οι ίδιες κατέχουν ή διαχειρίζονται.
Παράλληλα αναμένεται να επιβεβαιωθεί -παρά τις περί αντιθέτου δηλώσεις- και το "κούρεμα" Ελληνικών Ομολόγων ιδιωτών κατόχων (όπως π.χ. οι αποζημιωθέντες με Ελληνικά Ομόλογα απολυμένοι υπάλληλοι της πρώην Ολυμπιακής).
Άλλωστε, και οι συμφωνούσες τράπεζες στοχεύουν σε αντισταθμιστικά οφέλη -ή επί το ορθότερον κέρδη- τα οποία προσδοκούν να αποκομίσουν από το νέο Ευρωπαϊκό θύμα των αγορών: την Ιταλία. Ήδη χθες το επιτόκιο δανεισμού της εκτινάχθηκε στο τοκογλυφικό 6%.
Εξάλλου, στην απόφαση των "συμμάχων" μας κρύβεται η πρόθεσή τους να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως παράδειγμα προς αποφυγή για όποια άλλη χώρα ή λαό έχει ως μύχια σκέψη ένα ενδεχόμενο "κούρεμα" του δικού της χρέους.
Σε ενίσχυση αυτής της πρόθεσης, θα συνδράμουν και οι περιβόητες "τεχνικές λεπτομέρειες" οι οποίες μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνουν και νέο ενισχυμένο μνημόνιο με βαθύ "κούρεμα" των αποδοχών και κοινωνικών προνομίων των Ελλήνων παράλληλα και της Εθνικής Κυριαρχίας.
Τα περί ελάφρυνσης των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας λόγω του "κουρέματος", δεν ισχύουν, αφού, με την χορήγηση του νέου δανείου 100 δις η χώρα θα επιβαρυνθεί με πολλαπλάσιους τόκους. Ενώ η παντελής απουσία της λέξης "Ανάπτυξη" από το κείμενο της συμφωνίας σηματοδοτεί μεγαλύτερη ύφεση, μεγαλύτερη υστέρηση κρατικών εσόδων και την αναπλήρωσή τους με νέα δυσβάσταχτα μέτρα.
Κοντολογίς Ευρώπη και "Ελληνική" κυβέρνηση μας κοροϊδεύουν ασύστολα!
Ενδεικτικό είναι ότι αν η Ελλάδα προχωρούσε με πρωτοβουλία της στο "κούρεμα" του χρέους πριν και από το πρώτο Μνημόνιο, η διαδικασία που θα ακολουθούνταν θα ήταν ακριβώς η ίδια. Θα καλούσε τους πιστωτές και θα πίεζε για συναινετικό κούρεμα του χρέους αφού προηγούμενα είχε εξαντλήσει την δανειοληπτική της ικανότητα και μάλιστα με επιτόκια που δεν υπερέβαιναν το 6%. Τα προηγούμενα σε συνδυασμό με διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία και στην διοίκηση και με ισχυρότερα όπλα στην φαρέτρα της μπορούσε να έλθει σε επωφελέστερη συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους. Φυσικά, μπορούσε να αποφευχθεί και η προσφυγή στην Τρόικα, ενδεχόμενη αποφυγή καταστροφικών λαθών και παραλήψεων αλλά και η ανάληψη δράσεων παραγωγής πλούτου.
Ως πολύτιμοι σύμμαχοι στην πρόσφατη απόφασή της Ευρώπης και στην μεθόδευση που οδήγησε σε αυτή, λειτουργούν η ενδοτικότητα του Έλληνα Πρωθυπουργού και των βολεμένων και δεδομένων βουλευτών της Κυβερνητικής παράταξης, αλλά και άλλων που επηρεάζονται από εξωτερικά κέντρα λήψης αποφάσεων με αντάλλαγμα την διατήρηση των Βουλευτικών αποζημιώσεων και προνομίων.
Στο σημείο αυτό να θυμίσω ότι οι προθέσεις του ΓΑΠ αλλά και η ύπαρξη σχετικού σχεδίου διάλυσης της χώρας, είχαν γίνει ξεκάθαρες από τον ίδιο, όταν τον περυσινό Απρίλιο, και σε ομιλία του στο Συνέδριο του Econοmist εξέφρασε την πεποίθησή του, ότι με "παράδειγμα την Ελλάδα" είναι πρόδηλη η ανάγκη μίας "Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, μιας Παγκόσμιας Οικονομικής Διακυβέρνησης".
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι αν δεν υπάρξει αλλαγή του πολιτικού προσωπικού που υπηρετεί είτε εκ πεποιθήσεως είτε ιδιοτελώς την Παγκοσμιοποίηση, με ένα άλλο που θα υπηρετεί τα Ελληνικά Συμφέροντα και τους Έλληνες πολίτες, η Ελλάς θα συνεχίζει να χρησιμοποιείται ως το πειραματόζωο για την επιβολή μιας νέας τάξης πραγμάτων. Και το χειρότερο με τις ευλογίες της Κυβέρνησης, των Βουλευτών και με την ανοχή του ανωτάτου άρχοντος.
Ιωάννης Δέμος
Πολίτης
Οικονομολόγος
Σχολιάστε:
