Clock & Translate

24 Νοεμβρίου 2011

Τι επιδιώκετε κα Μέρκελ;


Η Ευρωπαϊκή Ένωση τίθεται σε κίνδυνο από την απαίτηση της καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ να αναθεωρηθούν ορισμένες ευρωπαϊκές συνθήκες για να ενισχυθεί η δημοσιονομική πειθαρχία, εκτιμά ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Λουξεμβούργου.

«Δεν πρέπει να λησμονείτε ότι προτείνοντας μια αλλαγή των συνθηκών, υφίσταται ο κίνδυνος να πεθάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση», τονίζει ο Ζαν Ασελμπόρν σε ανοικτή επιστολή του προς την Μέρκελ, η οποία δημοσιεύεται στη γερμανική εφημερίδα Handelblatt.

«Είναι ουτοπικό να θέλουμε να αλλάξουμε μερικά άρθρα των ευρωπαϊκών συνθηκών όπως απαιτεί η Μέρκελ, η οποία θα έκανε καλά να πει σαφώς αν επιδιώκει μ' αυτό τον τρόπο εσωτερικούς πολιτικούς στόχους», προσθέτει.

«Επιδιώκετε άραγε κάποιον ευρωπαϊκό στόχο, αγαπητή κυρία καγκελάριε, όταν ξεκινάτε μια συζήτηση για σημαντικές αλλαγές συνθηκών στη μέση αυτού που είναι ίσως η πιο δύσκολη φάση στην αναζήτηση της σταθερότητας στην ευρωζώνη;

Αν επιδιώκετε κάποιον εσωτερικό πολιτικό στόχο, τότε καλά θα κάνετε να το πείτε σαφώς», λέει. «Αν άρχιζε μια αναθεώρηση των συνθηκών, οι Βρετανοί θα έκαναν τις δικές τους προτάσεις, το ίδιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και θα οργανώνονταν χωρίς καμιά αμφιβολία δημοψηφίσματα με αβέβαια έκβαση, σε ορισμένες χώρες», προειδοποιεί ο Ασελμπόρν.

Πάντως, δημοσίευμα της Bild, που επικαλείται κοινοβουλευτικές πηγές στον κυβερνητικό συνασπισμό της Μέρκελ, αναφέρει ότι η γερμανική στήριξη για τα ευρωομόλογα δεν αποκλείεται, πλέον, κατηγορηματικά.

Το δημοσίευμα διαψεύσθηκε, ενώ οι κυβερνητικοί εταίροι της Μέρκελ, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, απέκλεισαν αυτό το ενδεχόμενο.

Σύμφωνα με την Bild, στο Βερολίνο εξετάζονται διάφορα σενάρια που θα μπορούσαν να καταστήσουν αναγκαία τη γερμανική στήριξη, την οποία μέχρι σήμερα αρνείται η κυβέρνηση Μέρκελ.

«Η γερμανική κυβέρνηση θα μπορούσε, για παράδειγμα, να αναγκαστεί να δώσει κάτι ως αντάλλαγμα για την αυστηροποίηση του Συμφώνου Σταθερότητας», φέρεται να δήλωσαν βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού που δεν κατονομάζονται.

Πάντως, ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Φιλελεύθερων Δημοκρατών (FDP), εταίρων της Μέρκελ στον κυβερνητικό συνασπισμό, Ράινερ Μπρούντερλε, απέκλεισε αυτό το ενδεχόμενο, λέγοντας ότι τα «ευρωομολόγα είναι σοσιαλισμός μέσω επιτοκίων και ο σοσιαλισμός είναι ο λάθος δρόμος».

Η Άνγκελα Μέρκελ φέρεται να είναι έτοιμη να στηρίξει τα ευρωομολόγα, μόνο, όμως, εφόσον οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συμφωνήσουν στην αλλαγή της Συνθήκης της ΕΕ, ώστε να γίνουν αυστηρότεροι οι δημοσιονομικοί κανόνες και να υπάρχει το δικαίωμα παρέμβασης στους εθνικούς προϋπολογισμούς.

Ανάλογη στάση θα μπορούσε να ακολουθήσει και για τον ρόλο της ΕΚΤ, για την οποία όλο και περισσότερες κυβερνήσεις πιέζουν να αυξήσει την παρέμβαση της στην αγορά ομολόγων και να μπορεί να δράσει αν χρειαστεί ως «πιστωτής έσχατης ανάγκης».

Χθες, Τετάρτη, η Κομισιόν παρουσίασε τις προτάσεις της για τον έλεγχο των προϋπολογισμών και τα ευρωομόλογα. Στις προτάσεις της, η Κομισιόν περιγράφει τρεις βασικές επιλογές για τα «ομόλογα σταθερότητας».

«Η Κομισιόν ξεκαθαρίζει ότι οποιαδήποτε ενέργεια για την έκδοση ομολόγων σταθερότητας θα είναι εφικτή και θεμιτή μόνο εάν υπάρξει ταυτόχρονα ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την έκθεση που κατήρτισε η Κομισιόν, υπάρχουν τρεις επιλογές για τα «Ομόλογα Σταθεροποίησης»: 

1) Πλήρης υποκατάσταση των εθνικών εκδόσεων με Ομόλογα Σταθεροποίησης, με κοινές και πολλαπλές εγγυήσεις: πρόκειται για την πλέον φιλόδοξη επιλογή, καθώς θα αντικαταστήσει όλες τις εθνικές εκδόσεις με Ομόλογα Σταθεροποίησης και κάθε κράτος μέλος θα έχει πλήρη ευθύνη για το σύνολο της έκδοσης.

2) Μερική υποκατάσταση των εθνικών εκδόσεων με Ομόλογα Σταθεροποίησης, με κοινές και πολλαπλές εγγυήσεις: πρόκειται για ίδια μέθοδο με την πρώτη, μόνο που τα Ομόλογα Σταθεροποίησης σε αυτή την περίπτωση θα καλύψουν τμήματα μόνο των εθνικών χρηματοδοτικών αναγκών. 

3) Μερική υποκατάσταση των εθνικών εκδόσεων με Ομόλογα Σταθεροποίησης, με πολλαπλές αλλά όχι κοινές εγγυήσεις: είναι η πιο περιορισμένη προσέγγιση, καθώς θα καλύψει μόνο τμήματα των δανειακών αναγκών αλλά παράλληλα θα καλύπτεται από πολλές, όχι ενιαίες, εγγυήσεις. 

Οι δύο πρώτες προτάσεις απαιτούν αλλαγή της κοινοτικής συνθήκης και είναι αυτές που δεν θέλει η Γερμανία, ενώ η τρίτη πρόταση μπορεί να εφαρμοσθεί ταχύτερα, αλλά δεν διασφαλίζει σημαντικά μικρότερα επιτόκια από τις χώρες με υψηλό χρέος.


Σχολιάστε:

Blogger Widgets