Σύντομη ανασκόπηση...
Και ξυπνήσαμε ένα πρωί φτωχοί ! Μέσα σε μια μέρα η χώρα δεν είχε φράγκο. Και έτυχε αυτή την μέρα να έχουμε εκλογές ! Από το 2004 που δανειστήκαμε για τους Ολυμπιακούς μέχρι το 2009 που ανακαλύψαμε ότι δεν έχουμε λεφτά, η χώρα λειτουργούσε κανονικότατα και μάλιστα ευημερούσε. Ξαφνικά όμως, μέσα σε ένα βράδυ ανακαλύψαμε το πρόβλημα. Κάποιοι μίλησαν για παραποίηση στοιχείων, αλλά δεν ενδιαφέρθηκε κανείς. Ούτε η αντιπολίτευση, ούτε η αριστερά. Κανείς. Η μεγαλύτερη παραποίηση του αιώνα, τουλάχιστον πανευρωπαϊκά, πέρασε στα αζήτητα. Η Δικαιοσύνη θυμάμαι τότε είχε πολύ σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθεί, δηλαδή με τίποτα.
Και πήραμε το δάνειο. Με τους χειρότερους όρους που μπορούσε κανείς να σκεφτεί. Κάποιοι είπαν ότι ήταν το καλύτερο που μπορούσαμε να κάνουμε, ασχέτως αν πολλοί άλλοι πρότειναν πολλά και καλύτερα σχέδια από το δάνειο. Μας είπαν όμως ότι μετά από αυτό το δάνειο, όλα θα είναι καλά. Πέρασε λίγος καιρός με διάφορες διαμαρτυρίες πολιτών, ξεφύτρωσαν κάποια κινήματα, δημιουργήθηκαν ομάδες αφύπνισης, αλλά ο Πρωθυπουργός μας διαβεβαίωνε ότι τα μέτρα που μας έπαιρναν είναι για το καλό μας. Όλοι ψάχναμε να βρούμε το καλό, αλλά δεν το βρίσκαμε. Λέγαμε ότι ο Πρωθυπουργός είναι πιο έξυπνος από εμάς, γι αυτό και εμείς δεν το βλέπουμε. Ώσπου ο Πρωθυπουργός ανακάλυψε ότι αυτό το δάνειο δεν έφτανε, γιατί εμείς δεν φτωχαίνουμε όσο γρήγορα έπρεπε και άρα χρειαζόταν να πάρουμε ένα νέο δάνειο.
Και πήραμε το δεύτερο δάνειο. Με ακόμα χειρότερους όρους. Όλοι αναρωτηθήκαμε πως γίνεται να υπάρχουν ακόμα χειρότεροι όροι, αλλά μας είπαν να μην ανησυχούμε γιατί είναι πάλι για το καλό μας. Έγιναν μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, αυτοκτονούσαν πολλοί από απελπισία που δεν μπορούσαν να βρουν το καλό τους, αλλά ο Πρωθυπουργός μας διαβεβαίωνε ότι υπάρχει, αλλά εμείς δεν είμαστε ικανοί να το δούμε. Η Δικαιοσύνη ήταν ακόμα εξαιρετικά απασχολημένη με το τίποτα και δεν προλάβαινε να ασχοληθεί με αυτά που λέγανε κάποιοι, ότι δηλαδή αυτοί οι όροι ήταν επαχθείς. Τότε ο Πρωθυπουργός, βλέποντας ότι μόνοι μας δεν μπορούσαμε να το σκεφτούμε, μας εξήγησε ότι φτωχαίνουμε για να μπορέσουν να πλουτίσουν οι τράπεζες, οι οποίες είχαν φτωχύνει πιο πριν γιατί δεν δούλευαν σωστά. Φυσικά μας εξήγησε ότι εμείς φταίγαμε που δεν δούλευαν σωστά, γιατί πηγαίναμε και τους ζητούσαμε χρήματα και αυτές μας έδιναν. Επομένως, αφού φταίμε εμείς για τις τράπεζες και φταίμε εμείς που δεν πληρώνουμε αυτά που χρωστάμε στην Μιχαλού, θα πρέπει να ξαναπάρουμε δάνειο. Αλλά επειδή αυτός ο Πρωθυπουργός είχε κουραστεί να μας εξηγεί, μας είπε ότι πρέπει να έρθει κάποιος άλλος να μας εξηγεί. Έγιναν εκλογές και ήρθε αυτός που είχανε κανονίσει να ξέρει καλύτερα να μας εξηγήσει.
Και πήραμε το τρίτο δάνειο. Με ακόμα χειρότερους όρους. Όλοι αναρωτηθήκαμε πως γίνεται να υπάρχουν ακόμα χειρότεροι όροι, αλλά μας είπαν να μην ανησυχούμε γιατί είναι πάλι για το καλό μας. Ο καινούργιος Πρωθυπουργός όμως δεν εξηγεί, μάλλον γιατί είναι εκνευρισμένος επειδή κάποιος άλλος ξέρει να εξηγήσει καλύτερα και φοβάται ότι μπορεί να πάρει αυτός τα λεφτά από το δάνειο. Γι αυτό αποφάσισε να μην ξαναεξηγήσει τίποτα σε κανέναν και διέταξε να εφαρμοστούν όλα τα μέτρα, χωρίς να χρειαστεί να ρωτηθούν οι υπόλοιποι. Η Δικαιοσύνη είναι ακόμα εξαιρετικά απασχολημένη με το τίποτα και δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί με αυτά που συμβαίνουν. Όλα δείχνουν ότι ο νέος Πρωθυπουργός θα είναι και ο τελευταίος, αφού με απόφασή του καταργείται το Κοινοβούλιο. Αν δεν έχουμε Πρωθυπουργό όμως, ποιος θα μας εξηγεί ποιο είναι το καλό μας;
Μας λένε ότι πρέπει να καταργηθούν τα σύνορα και να έχουμε μια άλλη κυβέρνηση που θα αποφασίσουν αυτοί που μας δανείζουν. Για το καλό μας. Να μην έχουμε δική μας θρησκεία, αλλά τις θρησκείες που θα μας φέρουν άλλοι. Για το καλό μας. Να μην έχουμε δικό μας Σύνταγμα, αλλά να ακολουθούμε νόμους που θα μας επιβάλλουν άλλοι. Για το καλό μας. Να πληρωνόμαστε λιγότερο από τους άλλους, για να πλουτίζουν οι άλλοι. Για το καλό μας. Να μην τρώμε πολύ, να μην έχουμε απαιτήσεις, να μην διασκεδάζουμε, να μην έχουμε σπίτια και αυτοκίνητα, να μην πάμε διακοπές, να μην σπουδάζουμε, να μην κάνουμε όνειρα. Για το καλό μας. Αλλά αν είναι έτσι το καλό μου, όπως είναι τα τελευταία χρόνια και όπως σχεδιάζουν να είναι, εγώ δεν το θέλω.
Κ.Κ.
Σχολιάστε:
