Σε όλες (ή σχεδόν σε όλες) τις χώρες ή τους πολιτισμούς υπάρχουν αντίστοιχες παροιμίες ή γνωμικά που αναφέρει ότι πάντα σε ένα κακό υπάρχει και ένα καλό.
Στην προκειμένη περίπτωση, όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια, και αυτά που θα συμβούν τα επόμενα χρόνια, χωρίς καμία αμφιβολία θα επιφέρουν στην χώρα και τους πολίτες της ένα πολύ δυνατό και άσχημο χτύπημα.
Ας δούμε όμως τι καλό μπορεί να βγει από όλο αυτό το κακό που θα μας έρθει στο κεφάλι !
Κατ’αρχήν , ξεκαθαρίζουν ποιοι είναι σοβαροί πολιτικοί και ποιοι όχι. Ποιοι θέλουν το καλό της χώρας και ποιοι το κακό. Αυτό είναι εύκολο. Όσοι ψήφισαν τα μνημόνια, το μεσοπρόθεσμο , τον εφαρμοστικό νόμο και όσοι υποστηρίζουν την κίβδηλη κυβέρνηση, έχουν γραφτεί στα μαύρα κατάστιχα και αργά ή γρήγορα θα λογοδοτήσουν, είτε στα ποινικά δικαστήρια (μιας και συνταγματικά φρόντισαν να μην υπάρχουν) είτε στα λαϊκά.
Ξεκαθαρίζουν ποιοι λαοί είναι φίλοι και ποιοι εχθροί. Βλέπουμε ποιοι μας υποστηρίζουν και ποιοι όχι. Ξεκαθάρισε πλέον το τι σημαίνει Ευρωπαϊκή Ένωση. Ξεκαθάρισε η ποιότητα του πολιτισμού των χωρών της Ευρώπης και των αξιών τους. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα πει κάποιος ότι οι Γερμανοί ή οι Γάλλοι για παράδειγμα είναι πιο πολιτισμένοι από εμάς, θα πρέπει να σκεφτεί με ποιόν τρόπο έγιναν όλοι αυτοί πολιτισμένοι και με τίνος τα λεφτά.
Ξεκαθαρίζει ο δικός μας πολιτισμός, η δική μας κουλτούρα, οι δικές μας αξίες. Μάθαμε πια ότι η ανταλλαγή της αξιοπρέπειας με την μορφή ψήφου με μια θεσούλα στο δημόσιο δεν είναι ότι πιο συνετό. Μάθαμε ότι η συμμετοχή στα κοινά δεν είναι απλά ένα κεφάλαιο σε κάποιο βιβλίο των Αρχαίων Ελληνικών του σχολείου αλλά τρόπος ζωής που κάποια στιγμή θα γίνει ζήτημα επιβίωσης. Μάθαμε ότι η διεκδίκηση των δικαιωμάτων δεν γίνεται μέσω τηλεκοντρόλ αλλά με αγώνες στον δρόμο. Μάθαμε ότι η Παπαλάμπραινα είναι ανεκτίμητος θησαυρός, γιατί αυτό είμαστε. Όποιος δεν αποδέχεται την ταυτότητά του, την χάνει εντελώς. Μάθαμε ότι όπως το φάρμακο που παίρνει ο παππούς δεν είναι απαραίτητα το κατάλληλο και για μας, έτσι και η ψήφος του δεν είναι απαραίτητα η καλύτερη. Μάθαμε ότι το να σκέφτεται κανείς αντικειμενικά, ορθολογικά και ψύχραιμα δεν είναι κάποιο μάθημα στο ΜΙΤ, αλλά καθημερινή υποχρέωση για να καθορίζουμε εμείς την τύχη μας.
Δεν γνωρίζω πόσο καιρό θα χρειαστεί για να αλλάξει η κατάσταση, άλλοι λένε όταν ο λαός πεινάσει, άλλοι λένε όταν ο λαός συνειδητοποιηθεί, σίγουρα πάντως η Ελλάδα δεν θα είναι ίδια. Σίγουρα και οι άνθρωποι δεν θα είναι ίδιοι. Τουλάχιστον ας εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία που μας δίνουν αυτοί που θέλουν το κακό μας για να μετατρέψουμε την αδικία σε αξίες, την φτώχεια σε πνευματικές υποδομές και την οργή σε δημιουργική εμπειρία.
Η Ελλάδα, σε πείσμα κάποιων, ούτε θα πεθάνει ούτε θα καταστραφεί. Δεν το πέτυχαν άλλοι χειρότεροι, δεν θα το καταφέρουν ούτε κι αυτοί. Γιατί η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα, ή ένα έθνος. Είναι ιδέα. Ακόμα κι αν είναι παρωχημένη ή διαστρεβλωμένη μετά από τόσα χτυπήματα, δυστυχώς γι αυτούς, δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα κάτι που να μπορέσει να αντικαταστήσει ή να ανατρέψει το Ελληνικό πνεύμα.
Σχολιάστε:
