Του Michel Chossudovsky,
αρχισυντάκτη του καναδικού ιστολογίου Global Research
αρχισυντάκτη του καναδικού ιστολογίου Global Research
Δίχως να έχει προηγηθεί σχεδόν καμμία συζήτηση στα ΜΜΕ, κατά τη διάρκεια της κορυφαίας εορταστικής περιόδου, όταν οι Αμερικανοί γιόρταζαν τον ερχομό του Νέου Έτους με αγαπημένα τους πρόσωπα, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ενέκρινε το “ Νομοσχέδιο για την Εθνική Ασφάλεια” (NDAA H.R. 1540). H επικύρωση του νομοσχεδίου έγινε στη Χαβάη στις 31 Δεκεμβρίου 2011, παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Σύμφωνα με την πρόσθετη “ ενυπόγραφη δήλωση” του Ομπάμα, η “ απειλή της Αλ Κάιντα κατά της ασφάλειας της πατρίδας” αποτελεί δικαιολογία για την καταστρατήγηση βασικών ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, με μια μονοκοντυλιά. Οι σχετικές διατάξεις που αναφέρονται στα δικαιώματα των πολιτών εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας και διοχετεύθηκαν με συνοπτική μορφή σε ένα μέρος του νομοσχεδίου, του οποίου ο συνολικός όγκος υπερβαίνει τις 500 σελίδες.
Η αμφιλεγόμενη “ ενυπόγραφη δήλωση” αποτελεί προπέτασμα καπνού. Πρώτα ο Ομπάμα δήλωσε ότι “ διατηρεί έντονες επιφυλάξεις” για το “ Νομοσχέδιο για την Εθνική Ασφάλεια” και έπειτα το μετέτρεψε με την υπογραφή του σε νόμο του κράτους.
“ Διατηρώ έντονες επιφυλάξεις για ορισμένες διατάξεις του νομοσχεδίου, που αναφέρονται στην σύλληψη, την ανάκριση και την άσκηση δίωξης εναντίον πολιτών ύποπτων για τρομοκρατία”, είχε δηλώσει προηγουμένως ο Αμερικανός πρόεδρος.
Ο Ομπάμα ουσιαστικά επισφράγισε την μετατροπή των ΗΠΑ σε αστυνομικό κράτος, την ίδια στιγμή που αναγνώρισε δημόσια ότι συγκεκριμένες διατάξεις του “ Νομοσχεδίου για την Εθνική Ασφάλεια” (που περιέχονται στην Ενότητα Δ’, η οποία αναφέρεται στα “ Αντιτρομοκρατικά μέτρα”) είναι απαράδεκτες. Εάν πράγματι εννοούσε όσα είχε δηλώσει, μπορούσε να είχε ασκήσει βέτο, ώστε να αποτρέψει την έγκριση του νομοσχεδίου, ή να είχε παραπέμψει το νομοσχέδιο στο Κογκρέσο, εκφράζοντας τις αντιρρήσεις του.
Η ωμή αλήθεια, ωστόσο, είναι η εξής: το Εκτελεστικό Σώμα και το Κογκρέσο συνήργησαν από κοινού στην σύνταξη της Ενότητας Δ’. Αυτό προκύπτει από την αποκάλυψη του Δημοκρατικού γερουσιαστή της πολιτείας Μίσιγκαν, Καρλ Λεβίν, σύμφωνα με την οποία ο Λευκός Οίκος ζήτησε από την Επιτροπή Υπηρεσιών των Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας “ να παραλείψει από το νομοσχέδιο τις όποιες φράσεις και προτάσεις θα απαγόρευαν την σύλληψη και κράτηση Αμερικανών πολιτών παραβλέποντας τις νόμιμες διαδικασίες”.
Ο Ομπάμα δικαιολόγησε την επικύρωση του νομοσχεδίου με το σκεπτικό ότι αποτελεί απαραίτητο μέσο αντιμετώπισης της τρομοκρατίας και μέρος της ευρύτερης “ αντιτρομοκρατικής ατζέντας” της κυβέρνησης. Ουσιαστικά, ωστόσο, οποιοσδήποτε Αμερικανός εμφανιστεί ότι αντιτίθεται στις πολιτικές της κυβέρνησης των ΗΠΑ μπορεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του “ Νομοσχεδίου για την Εθνική Ασφάλεια”, να θεωρηθεί “ ύποπτος για τρομοκρατία”, να συλληψθεί και να τεθεί υπό στρατιωτική κράτηση. Ήδη από το 2004, το “ Νομοσχέδιο για την Εσωτερική Ασφάλεια” όριζε αρκετές συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών που περιγράφονται ως εν δυνάμει “ συνομώτες” ή “ ύποπτοι για τρομοκρατία”. Ανάμεσα σε αυτές είναι οι “ αλλοδαποί (ισλαμιστές και άλλοι) τρομοκράτες”, οι “ εγχώριες εξτρεμιστικές ομάδες” (δηλαδή οι σύλλογοι ειρηνιστών και οργανώσεις προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων), οι “ δυσαρεστημένοι εργαζόμενοι” (οι συνδικαλιστές και τα μέλη σωματείων εργαζομένων) και τα “ εχθρικά κράτη” (όσα περιγράφονται από τους Αμερικανούς κυβερνητικούς και τους συμμάχους τους ως “ κράτη εγκληματικά” και “ ασταθή”). Ο απώτατος στόχος, ο οποίος δεν διευκρινίζεται στο νομοσχέδιο, είναι η καταστολή κάθε μορφής εγχώριας αντίδρασης και διαφοροποίησης από τους πολίτες σε μια περίδο πολέμων και κοινωνικών κρίσεων.
Το “ Νομοσχέδιο για την Εθνική Ασφάλεια” (H.R. 1540) είναι το πρωτοχρονιάτικο δώρο του Ομπάμα στον αμερικανικό λαό:
“ Επίσης θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η κυβέρνησή μου δεν θα επιτρέψει τη σύλληψη και στρατιωτική κράτηση Αμερικανών πολιτών επ’ αόριστον, χωρίς να έχει προηγηθεί δίκη. Θεωρώ, μάλιστα, ότι εάν αυτή επιτραπεί, θα ισοδυναμεί με απεμπόληση των σημαντικότερων ηθών και αξιών μας ως έθνους. Η κυβέρνησή μου θα φροντίσει ώστε η διάταξη αρ. 1021 να διατυπωθεί έτσι ώστε να υπάρξουν οι απαραίτητες εγγυήσεις που θα εξασφαλίζουν ότι οποιαδήποτε σύλληψη και κράτηση γίνει σύμφωνα με το νόμο θα τηρεί το Σύνταγμα και τους νόμους του πολέμου, και οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία ήδη προϋπάρχει”.
Όντας ο ίδιος δικηγόρος (απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Harvard), o Ομπάμα γνωρίζει καλά ότι η ενυπόγραφη αυτή δήλωσή του, σύμφωνα με την οποία δήθεν σέβεται τη Δημοκρατία, έχει καθαρά διακοσμητικό ρόλο. Ουσιαστικά, στερείται νομικής ισχύος.
Η κυβέρνησή του δεν θα επιτρέψει τι ακριβώς; Την εφαρμογή ενός νόμου που ήδη ενέκρινε το Εκτελεστικό Σώμα και υπέγραψε ο πρόεδρος των ΗΠΑ;
Η διάταξη αρ. 1021 είναι σαφέστατη. Το Εκτελεστικό Σώμα δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί την εφαρμογή του νόμου. Η ενυπόγραφη δήλωση του προέδρου δεν ακυρώνει με κανένα τρόπο και δεν τροποποιεί την επικύρωση του “ Νομοσχεδίου για την Εθνική Ασφάλεια” (NDAA H.R. 1540). Ούτε έχει κάποια επίδραση στην εφαρμογή του νόμου.
Ένα καθεστώς “ Δημοκρατικής Δικτατορίας” εγκαθιδρύεται στις ΗΠΑ
Το “ Νομοσχέδιο για την Εθνική Ασφάλεια” (NDAA H.R. 1540) ακυρώνει το Σύνταγμα των ΗΠΑ. Ενώ παραμένει το “ δημοκρατικό περιτύλιγμα”, το οποίο εξακολουθεί να διατηρείται χάρη στην προπαγάνδα των ΜΜΕ, η Αμερικανική Δημοκρατία έχει θρυμματιστεί. Όλες οι μεταρρυθμίσεις συμβάλουν και οδηγούν στην εγκαθίδρυση ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος, μιας στρατιωτικής κυβέρνησης ντυμένης με πολιτικά.
Η ψήφιση του “ Νομοσχεδίου για την Εθνική Ασφάλεια” συνδέεται στενά με την παγκόσμια στρατιωτική ατζέντα της Ουάσιγκτον, αφού η επιδίωξη της παγκόσμιας στρατιωτικής ηγεμονίας προϋποθέτει την αποκαλούμενη “ στρατιωτικοποίηση της πατρίδας”, δηλαδή τον θάνατο της Αμερικανικής Δημοκρατίας.
Εν τέλει, η ενυπόγραφη δήλωση του προέδρου αποσκοπούσε στην παραπλάνηση των Αμερικανών και μια προσπάθεια να εμφανιστεί ο πρόεδρος ως “ δημοκράτης” και ο ήδη σε λειτουργία μηχανισμός για τη δημιουργία στατιωτικού και αστυνομικού κράτους ώς “ δημοκρατικός”.
Χλευάζοντας τον Συνταγματικό Χάρτη της Αυτοδιάθεσης (Habeas Corpus) και το Σύνταγμα των ΗΠΑ, ο πρόεδρος ακύρωσε τα “ σημαντικότερα ήθη και αξίες” των Αμερικανών, όπως τις ονόμασε, ανήμερα την Πρωτοχρονιά του 2012, με ένα νομοσχέδιο που επιτρέπει την αυθαίρετη σύλληψη και επ’ αόριστον κράτηση Αμερικανών πολιτών σε στρατιωτικές φυλακές.
Ένα χρήσιμο μάθημα Ιστορίας
Η επικύρωση του “ Νομοσχεδίου για την Εθνική Ασφάλεια” θα αποτελέσει μια μελανή σελίδα της αμερικανικής Ιστορίας και ο πρόεδρος Ομπάμα θα περάσει στην Ιστορία ώς ο πρόεδρος που εκτέλεσε την Συνταγματική Δημοκρατία στις ΗΠΑ.
Θα αποτολμήσω μια ιστορική αντιπαράθεση και θα πω ότι οι επίμαχες διατάξεις του “ Νομοσχεδίου για την Εθνική Ασφάλεια” μπορούν να συγκριθούν με εκείνες του “ Διατάγματος του Προέδρου του Ράιχ για την Προστασία του Λαού και του Κράτους”, διατάγματος που έγινε γνωστό με την ονομασία “ Διάταγμα της Πυρκαγιάς του Ράιχσταγκ” (Reichstagsbrandverordnung) και θεσπίστηκε από το καθεστώς της “ Δημοκρατίας της Βαϊμάρης” υπό τον πρόεδρο Πάουλ φον Χίντενμπουργκ στις 27 Φεβρουαρίου του 1933.
Το διάταγμα ψηφίστηκε αμέσως μετά την πυρκαγιά του Ραίχσταγκ (της Γερμανικής Βουλής), η οποία απετέλεσε την αφορμή για την εξέλιξη των γεγονότων, και χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο για την καταστρατήγηση των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών, συμπεριλαμβανομένου του Συνταγματικού Χάρτη Αυτοδιάθεσης (Ηabeas Corpus).
To 1ο Άρθρο του “ Διατάγματος του Προέδρου του Ράιχ για την Προστασία του Λαού και του Κράτους”, του Φεβρουαρίου του 1933, καταργούσε τα ατομικά δικαιώματα με το πρόσχημα της “ προστασίας της Δημοκρατίας”:
“ Επομένως, οι περιορισμοί των ατομικών ελευθεριών, του δικαιώματος της ελευθέρας εκφράσεως, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας του Τύπου, του δικαιώματος του συνδικαλίζεσθαι και και συναθροίζεσθαι, καθώς και παραβιάσεις των ταχυδρομικών, τηλεγραφικών και τηλεφωνικών επικοινωνιών, αλλά και η χορήγησις αδειών δια έρευνες οικιών, οι κατασχέσεις, καθώς και οι περιορισμοί των δικαιωμάτων επί της ακινήτου περιουσίας, επιτρέπονται ασχέτως προς τα ήδη προβλεπόμενα διά του νόμου όρια“ .
Η Συνταγματική Δημοκρατία ακυρώθηκε τότε στη Γερμανία με την επικύρωση αυτού του προεδρικού διατάγματος.
Αμέσως μετά το “ Διάταγμα της Πυρκαγιάς του Ράιχσταγκ”, ψηφίστηκε ο “ Εφαρμοστικός Νόμος” (Ermächtigungsgesetz), ο οποίος επέτρεψε στην ναζιστική κυβέρνηση του Αδόλφου Χίτλερ να αναλάβει ντε φάκτο εξουσίες δικτάτορα. Τα δύο αυτά διατάγματα έδωσαν την ευχέρεια στο ναζιστικό καθεστώς να θεσπίσει νόμους οι οποίοι συνιστούσαν διαδοχικές παραβιάσεις του Συντάγματος της Βαϊμάρης του 1919.
Με τον θάνατο του προέδρου Χίντενμπουργκ ένα χρόνο μετά, το 1934, ο Χίτλερ “ ανακήρυξε την θέση του προέδρου κενή” και ανέλαβε την ηγεσία της χώρας ως Φύρερ, αξίωμα που ενσωμάτωνε τις εξουσίες του Καγκελάριου και του Αρχηγού του Κράτους σε ένα πρόσωπο.
Το μακάβριο πρωτοχρονιάτικο “ δώρο” του Ομπάμα στον αμερικανικό λαό
Αν πούμε απλά ότι η 1η Ιανουαρίου 2012 είναι μια “ θλιβερή μέρα για τις ΗΠΑ”, θα υποτιμήσουμε την πραγματική σημασία της.
Και αυτό διότι η ψήφιση του “ Νομοσχεδίου για την Εθνική Ασφάλεια” (HR 1540) ισοδυναμεί με την στρατιωτικοποίηση της δημόσιας τάξης, την ακύρωση του Νόμου Posse Comitatus και την εγκαθίδρυση αστυνομικού κράτους μέσα στις ΗΠΑ.
Όπως ακριβώς συνέβη στη Γερμανία της “ Δημοκρατίας της Βαϊμάρης”, έτσι και σήμερα στις ΗΠΑ ακυρώθηκαν θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες με το πρόσχημα της απειλής της Δημοκρατίας και της ανάγκης προστασίας της.
Το “ Νομοσχέδιο για την Εθνική Ασφάλεια” ήταν το μακάβριο πρωτοχρονιάτικο “ δώρο” του Ομπάμα στον αμερικανικό λαό.
Σχολιάστε:
