Γράφει ο Ελ. Σκοπευτής
1. Η Δανειοδοτική Σύμβαση, το Μνημόνιο και η Συμφωνία έγκρισης του ΔΝΤ αποτελούν μια ενιαία διεθνή σύμβαση που υπογράφουν η Ελληνική Δημοκρατία, οι 16 χώρες της Ευρωζώνης και (στην τρίτη περίπτωση) και το ΔΝΤ.2. Με την ενιαία αυτή διεθνή σύμβαση επιβάλλονται όροι που δένουν χειροπόδαρα την Ελλάδα όπως:
* Παραίτηση από τις ενστάσεις εθνικής κυριαρχίας, εθνικής κληρονομιάς και από κάθε άλλη ένσταση
* Παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων που εγγυώνται το Σύνταγμα, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο
* Παραβίαση θεμελιωδών αρχών της συνταγματικής, της ευρωπαϊκής και της διεθνούς νομιμότητας.
3. Οι συμβάσεις αυτές έπρεπε να κυρωθούν ως διεθνείς συμβάσεις από τη Βουλή των Ελλήνων με πλειοψηφία των 3/5 των βουλευτών, δηλαδή με 180 βουλευτές.
Αυτό το επιβάλλουν και το Ελληνικό Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο.
* Παραίτηση από τις ενστάσεις εθνικής κυριαρχίας, εθνικής κληρονομιάς και από κάθε άλλη ένσταση
* Παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων που εγγυώνται το Σύνταγμα, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο
* Παραβίαση θεμελιωδών αρχών της συνταγματικής, της ευρωπαϊκής και της διεθνούς νομιμότητας.
3. Οι συμβάσεις αυτές έπρεπε να κυρωθούν ως διεθνείς συμβάσεις από τη Βουλή των Ελλήνων με πλειοψηφία των 3/5 των βουλευτών, δηλαδή με 180 βουλευτές.
Αυτό το επιβάλλουν και το Ελληνικό Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο.
Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε.
Αντ’ αυτού η Σύμβαση Δανειοδότησης που είναι η βασική Σύμβαση από τις τρεις, ορίζει παράνομα ότι θα εφαρμόζονται από την ημέρα υπογραφής τους, χωρίς κύρωση. Το ίδιο όρισε και ένας νόμος που ψηφίστηκε λίγες μέρες μετά το ν. 3847/2010.
Αντ’ αυτού η Σύμβαση Δανειοδότησης που είναι η βασική Σύμβαση από τις τρεις, ορίζει παράνομα ότι θα εφαρμόζονται από την ημέρα υπογραφής τους, χωρίς κύρωση. Το ίδιο όρισε και ένας νόμος που ψηφίστηκε λίγες μέρες μετά το ν. 3847/2010.
Ο νόμος είναι αντισυνταγματικός.
4. Το ότι δεν κυρώθηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων οι τρεις Συμφωνίες, που αποτελούν την ενιαία Σύμβαση δανειοδότησης, παραβιάζει και το Ελληνικό Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο. Συνέπεια αυτής της σοβαρής παραβίασης είναι ότι οι Συμβάσεις είναι άκυρες και μάλιστα ανυπόστατες.
5. Με βάση τις ανυπόστατες αυτές συμβάσεις, ασκείται εξουσία στην Ελλάδα εκτός Συντάγματος, εκτός Διεθνούς Δικαίου και εκτός νόμου.
Η παράνομη εξουσία που ασκείται είναι:
α. όλες οι υποχρεώσεις εφαρμογής των Συμβάσεων που εκτελεί η Ελλάδα και
β. ο λεπτομερής και αυστηρός έλεγχος της «Τρόικα»
* Η εξουσία αυτή είναι εκτός συνταγματικής νομιμότητας και επομένως πραξικοπηματική.
* Σε οποιοδήποτε άλλο κράτος της Ευρώπης θα είχε απαγορευθεί η είσοδος της Τρόικα για έλεγχο στην χώρα από τον εισαγγελέα.
Η παράνομη εξουσία που ασκείται είναι:
α. όλες οι υποχρεώσεις εφαρμογής των Συμβάσεων που εκτελεί η Ελλάδα και
β. ο λεπτομερής και αυστηρός έλεγχος της «Τρόικα»
* Η εξουσία αυτή είναι εκτός συνταγματικής νομιμότητας και επομένως πραξικοπηματική.
* Σε οποιοδήποτε άλλο κράτος της Ευρώπης θα είχε απαγορευθεί η είσοδος της Τρόικα για έλεγχο στην χώρα από τον εισαγγελέα.
6. Η επιβολή στην Ελλάδα των όρων που παραβιάζουν το Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο, ιδίως του όρου παραίτησης από τις ενστάσεις εθνικής κυριαρχίας «άνευ όρων και αμετακλήτως» αποτελεί άσκηση οικονομικής και πολιτικής βίας σύμφωνα με την Σύμβαση της Βιέννης, του 1969.
Συμπέρασμα:
α. Για τις πιο αυστηρές και απάνθρωπες διεθνείς συμβάσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας, παρέκαμψε η Κυβέρνηση όλους τους βασικούς θερμούς του Πολιτεύματος όπως:
* το Αντιπροσωπευτικό Σώμα του Ελληνικού Λαού,
* τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας,
* το Υπουργείο Εξωτερικών και
* τον ελληνικό λαό, αφού δεν τον ενημέρωσε.
β. Κατόπιν αυτών, η εξουσία που ασκείται βάσει των Συμβάσεων με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, αποτελεί καθαρά προϊόν πραξικοπήματος.
α. Για τις πιο αυστηρές και απάνθρωπες διεθνείς συμβάσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας, παρέκαμψε η Κυβέρνηση όλους τους βασικούς θερμούς του Πολιτεύματος όπως:
* το Αντιπροσωπευτικό Σώμα του Ελληνικού Λαού,
* τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας,
* το Υπουργείο Εξωτερικών και
* τον ελληνικό λαό, αφού δεν τον ενημέρωσε.
β. Κατόπιν αυτών, η εξουσία που ασκείται βάσει των Συμβάσεων με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, αποτελεί καθαρά προϊόν πραξικοπήματος.
Η "συναίνεση" λοιπόν και κατ' επέκταση η επικύρωση με οποιονδήποτε τρόπο, της 1ης δανειακής σύμβασης αναδρομικά μαζί με τη 2η που έρχεται, γι' αυτούς είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Ζωής δικής τους και θανάτου δικού μας. Εάν θα τα καταφέρουν, εξαρτάται από τη δική μας καθημερινή παρουσία στους δρόμους και τις πλατείες όλης της χώρας.
Έχουμε ύστατη υποχρέωση να απαιτήσουμε όλοι μαζί:
1) Δημοψήφισμα για το μνημόνιο/α, τα δάνεια και τις δανειακές συμβάσεις. Εάν κάποιος δικαιούται να αποφασίσει για το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών των παιδιών του, είναι αποκλειστικά και μόνο ο Ελληνικός λαός.
2) Αποκατάσταση της νομιμότητας του δημοκρατικού πολιτεύματος, με παράλληλη παραδειγματική τιμωρία όλων αυτών που με τις πράξεις τους το κατέλυσαν.
3) Άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές έως ότου διερευνηθεί, μέσω σύστασης επιτροπής λογιστικού ελέγχου (ε.λ.ε.), η νομιμότητα όλων των δανειακών συμβάσεων που σύναψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα. Αν μη τι άλλο δικαιούμαστε να γνωρίζουμε, τι ακριβώς καλούμαστε να πληρώσουμε.
4) Διεκδίκηση πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία, της οποίας το χρέος προς τη χώρα μας ανέρχεται το λιγότερο σε περίπου 200 δις. ευρώ, χωρίς τους τόκους. Οι γερμανοί μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε.
5) Κήρυξη ΑΟΖ (Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης) και ανακοίνωση ερευνών για εκμετάλλευση υδρογονανθράκων (πετρελαίου) και φυσικού αερίου εντός αυτής. Και μόνο η ανακοίνωση μιας τέτοιας είδησης από πλευράς της Ελλάδος, θα ήταν ικανή να «ρίξει» τα επιτόκια δανεισμού σε επίπεδα χαμηλότερα και από αυτά της εποχής προ «κρίσης».
Λύσεις υπάρχουν και μάλιστα άμεσου οικονομικού αποτελέσματος.
Αυτό που χρειάζεται, είναι μια ελληνική κυβέρνηση που θα τις εφαρμόσει.
<<<Είναι στο χέρι μας>>>
Σχολιάστε:
